< Zəbur 82 >

1 Asəfin məzmuru. Allah Öz toplantısında durub, Hökmünü verərək allahlar arasında deyir:
Asaph kah Tingtoenglung Pathen tah Pathen kah hlangboel khuiah pai tih pathen rhoek lakli ah lai a tloek.
2 «Nə vaxtadək nahaq hökm verəcəksiniz, Pislərə tərəfkeşlik edəcəksiniz? (Sela)
Me hil nim dumlai na tang sak uh vetih halang rhoek kah maelhmai na dan uh ve? (Selah)
3 Yoxsulun və yetimin işinə ədalətlə baxın, Məzlumun və fəqirin haqqını verin.
Tattloel neh cadah te laitloek pah lamtah mangdaeng neh aka vawtthoek te tang sak.
4 Yoxsul və möhtacları qurtarın, Pislərin əlindən onları azad edin.
Tattloel neh khodaeng te hlawt lamtah halang rhoek kut khui lamkah huul lah.
5 Nə bilirsiniz, nə də ki anlayırsınız! Yerin təməlləri sarsılır, qaranlıqda dolanırsınız.
Tamyin khuiah pongpa uh tih diklai kah a yung boeih a tuen khaw ming uh pawt tih yakming uh pawh.
6 Demişəm: “Siz allahlarsınız, Hər biriniz Haqq-Taala övladlarısınız”.
Nangmih tah pathen rhoek neh Khohni ca rhoek ni. Nangmih boeih taengah kamah loh ka thui coeng.
7 Lakin insan kimi öləcəksiniz, Adi bir hökmdar kimi torpağa düşəcəksiniz».
Tedae hlang bangla na duek uh vetih mangpa pakhat bangla na cungku uh ni.
8 Ey Allah, qalx, dünyaya hakim ol, Çünki bütün millətlərə Sən sahib olacaqsan!
Namtom rhoek boeih te namah loh na pang coeng dongah Pathen aw thoo lamtah diklai he laitloek thil laeh.

< Zəbur 82 >