Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
En sång av Asaf. Lyssna, mitt folk, till min undervisning; böjen edra öron till min muns ord.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
Jag vill öppna min mun till lärorikt tal, uppenbara förborgade ting ifrån fordom.
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
Vad vi hava hört och känna, och vad våra fäder hava förtäljt för oss,
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
det vilja vi icke dölja för deras barn; för ett kommande släkte vilja vi förtälja HERRENS lov och hans makt och de under han har gjort.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
Ty han upprättade ett vittnesbörd i Jakob och stiftade en lag i Israel; han påbjöd den för våra fäder, och de skulle kungöra den för sina barn.
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
Så skulle det bliva kunnigt för ett kommande släkte, för barn som en gång skulle födas, och dessa skulle stå upp och förtälja det för sina barn.
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
Då skulle de sätta sitt hopp till Gud och icke förgäta Guds verk, utan taga hans bud i akt.
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
Och de skulle icke bliva, såsom deras fäder, ett gensträvigt och upproriskt släkte, ett släkte som icke höll sitt hjärta ståndaktigt, och vars ande icke var trofast mot Gud.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
Efraims barn, välbeväpnade bågskyttar, vände om på stridens dag.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
De höllo icke Guds förbund, och efter hans lag ville de ej vandra.
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
De glömde hans gärningar och de under han hade låtit dem se.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
Ja, inför deras fäder hade han gjort under, i Egyptens land, på Soans mark.
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
Han klöv havet och lät dem gå därigenom och lät vattnet stå såsom en hög.
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
Han ledde dem om dagen med molnskyn, och hela natten med eldens sken.
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
Han klöv sönder klippor i öknen och gav dem rikligen att dricka, såsom ur väldiga hav.
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
Rinnande bäckar lät han framgå ur klippan och vatten flyta ned såsom strömmar.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Likväl syndade de allt framgent mot honom och voro gensträviga mot den Högste, i öknen.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
De frestade Gud i sina hjärtan, i det de begärde mat för sin lystnad.
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
Och de talade mot Gud, de sade: "Kan väl Gud duka ett bord i öknen?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Se, visst slog han klippan, så att vatten flödade och bäckar strömmade fram, men kan han ock giva bröd eller skaffa kött åt sitt folk?"
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Så förgrymmades då HERREN, när han hörde det; och eld upptändes i Jakob, jag, vrede kom över Israel,
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
eftersom de icke trodde på Gud och ej förtröstade på hans frälsning.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Och han gav befallning åt skyarna i höjden och öppnade himmelens dörrar;
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
han lät manna regna över dem till föda, och korn från himmelen gav han dem.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Änglabröd fingo människor äta; han sände dem mat till fyllest.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
Han lät östanvinden fara ut på himmelen, och genom sin makt förde han sunnanvinden fram.
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
Och han lät kött regna över dem såsom stoft, bevingade fåglar såsom havets sand;
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
han lät det falla ned i sitt läger, runt omkring sin boning.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
Då åto de och blevo övermätta; han lät dem få vad de hade lystnad efter.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
Men ännu hade de icke stillat sin lystnad, ännu var maten i deras mun,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
då kom Guds vrede över dem; han sände död bland deras ypperste och slog ned Israels unga män.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
Likväl syndade de alltjämt och trodde icke på hans under.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
Då lät han deras dagar försvinna i förgängelse och deras år i plötslig undergång.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
När han dräpte folket, frågade de efter honom och vände om och sökte Gud.
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
De tänkte då på att Gud var deras klippa, och att Gud den Högste var deras förlossare;
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
och de talade inställsamt för honom med sin mun och skrymtade för honom med sin tunga.
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
Men deras hjärtan höllo sig icke ståndaktigt vid honom, och de voro icke trogna i hans förbund.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
Dock, han är barmhärtig, han förlåter missgärning, och han vill icke fördärva. Därför avvände han ofta sin vrede och lät ej hela sin förtörnelse bryta fram.
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
Ty han tänkte därpå att de voro kött, en vind som far bort och icke kommer åter.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
Huru ofta voro de ej gensträviga mot honom i öknen och bedrövade honom i ödemarken!
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
Ja, de frestade Gud allt framgent och förtörnade Israels Helige.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
De betänkte icke vad hans hand hade uträttat på den tid då han förlossade dem från ovännen,
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
då han gjorde sina tecken i Egypten och sina under på Soans mark.
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
Där förvandlade han deras strömmar till blod, så att de ej kunde dricka ur sina rinnande vatten;
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
han sände bland dem flugsvärmar, som åto dem, och paddor, som voro dem till fördärv.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
Han gav deras gröda åt gräsmaskar och deras arbetes frukt åt gräshoppor;
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
han slog deras vinträd med hagel och deras fikonträd med hagelstenar;
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
han gav deras husdjur till pris åt hagel och deras boskap åt ljungeldar.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
Han sände över dem sin vredes glöd, förgrymmelse och ogunst och nöd, en skara av olycksänglar.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
Han gav fritt lopp åt sin vrede; han skonade icke deras själ från döden, utan gav deras liv till pris åt pesten.
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
Och han slog allt förstfött i Egypten, kraftens förstling i Hams hyddor.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
Och han lät sitt folk bryta upp såsom en fårhjord och förde dem såsom en boskapshjord genom öknen.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
Han ledde dem säkert, så att de icke behövde frukta; men deras fiender övertäcktes av havet.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
Och han lät dem komma till sitt heliga land, till det berg som hans högra hand hade förvärvat.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
Han förjagade hedningarna för dem och gav dem deras land till arvslott och lät Israels stammar bo i deras hyddor.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Men i sin gensträvighet frestade de Gud den Högste och höllo icke hans vittnesbörd;
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
de veko trolöst tillbaka, de såsom deras fäder, de vände om, lika en båge som sviker.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
De förtörnade honom med sina offerhöjder och retade honom genom sina beläten.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
Gud förnam det och vart förgrymmad och förkastade Israel med harm.
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
Och han försköt sin boning i Silo, det tält han hade slagit upp bland människorna;
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
han gav sin makt i fångenskap och sin ära i fiendehand.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
Ja, han gav sitt folk till pris åt svärdet, och på sin arvedel förgrymmades han.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Deras unga män förtärdes av eld, och deras jungfrur blevo utan brudsång.
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Deras präster föllo för svärd, och inga änkor kunde hålla klagogråt.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Då vaknade Herren såsom ur en sömn, han reste sig, lik en hjälte som hade legat dövad av vin.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
Och han slog sina ovänner tillbaka, evig smälek lät han komma över dem.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
Han förkastade ock Josefs hydda och utvalde icke Efraims stam.
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
Men han utvalde Juda stam, Sions berg, som han älskade.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
Och han byggde sin helgedom hög såsom himmelen, fast såsom jorden, som han har grundat för evigt.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
Och han utvalde sin tjänare David och tog honom ifrån fårhjordens fållor.
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
Ja, ifrån fåren hämtade han honom och satte honom till en herde för Jakob, sitt folk, och för Israel, sin arvedel.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
Och han var deras herde med redligt hjärta och ledde dem med förståndig hand.
