Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
Чуј, народе мој, наук мој, пригни ухо своје к речима уста мојих.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
Отварам за причу уста своја, казаћу старе приповетке.
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
Шта слушасмо и дознасмо, и што нам казиваше оци наши,
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
Нећемо затајити од деце њихове, нараштају позном јавићемо славу Господњу и силу Његову и чудеса која је учинио.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
Сведочанство подиже у Јакову, и у Израиљу постави закон, који даде оцима нашим да га предаду деци својој;
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
Да би знао потоњи нараштај, деца која ће се родити, па и они да би казивали својој деци.
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
Да полажу на Бога надање своје, и не заборављају дела Божијих, и заповести Његове да држе;
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
И да не буду као оци њихови, род неваљао и упоран, род који не беше чврст срцем својим, нити веран Богу духом својим.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
Синови Јефремови наоружани, који стрељају из лука, вратише се натраг, кад беше бој.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
Не сачуваше завет Божји, и по закону Његовом не хтеше ходити.
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
Заборавише дела Његова, и чудеса, која им је показао,
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
Како пред очима њиховим учини чудеса у земљи мисирској, на пољу Соану;
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
Раздвоји море, и проведе их, од воде начини зид;
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
И води их дању облаком, и сву ноћ светлим огњем;
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
Раскида стене у пустињи, и поји их као из велике бездане;
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
Изводи потоке из камена, и води воду рекама.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Али они још једнако грешише Њему, и гневише Вишњег у пустињи.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
И кушаше Бога у срцу свом, иштући јела по вољи својој,
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
И викаше на Бога, и рекоше: "Може ли Бог зготовити трпезу у пустињи?"
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Ево! Он удари у камен, и потече вода, и реке устадоше; може ли и хлеба дати? Хоће ли и меса поставити народу свом?
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Господ чу и разљути се, и огањ се разгоре на Јакова, и гнев се подиже на Израиља.
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
Јер не вероваше Богу и не уздаше се у помоћ Његову.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Тада заповеди облацима одозго, и отвори врата небеска,
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
И пусти, те им подажде мана за јело, и хлеб небески даде им.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Хлеб анђеоски јеђаше човек; посла им јела до ситости.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
Пусти небом устоку, и наведе силом својом југ;
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
И као прахом засу их месом, и као песком морским птицама крилатим;
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
Побаца их сред логора њиховог, око шатора њихових.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
И наједоше се и даде им шта су желели.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
Али их још и не прође жеља, још беше јело у устима њиховим,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
Гнев се Божји подиже на њих и помори најјаче међу њима, и младиће у Израиљу поби.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
Преко свега тога још грешише, и не вероваше чудесима Његовим.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
И пусти, те дани њихови пролазише узалуд, и године њихове у страху.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
Кад их убијаше, онда притецаху к Њему, и обраћаху се и искаху Бога;
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
И помињаху да је Бог одбрана њихова, и Вишњи Избавитељ њихов.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
Ласкаху Му устима својим, и језиком својим лагаху Му.
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
А срце њихово не беше Њему верно, и не беху тврди у завету Његовом.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
Али Он беше милостив, и покриваше грех, и не помори их, често заустављаше гнев свој, и не подизаше све јарости своје.
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
Опомињаше се да су тело, ветар, који пролази и не враћа се.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
Колико Га пута расрдише у пустињи, и увредише у земљи где се не живи!
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
Све наново кушаше Бога, и Свеца Израиљевог дражише.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
Не сећаше се руке Његове и дана, у који их избави из невоље,
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
У који учини у Мисиру знаке своје и чудеса своја на пољу Соану;
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
И проврже у крв реке њихове и потоке њихове, да не могоше пити.
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
Посла на њих бубине да их кољу, и жабе да их море.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
Летину њихову даде црву, и муку њихову скакавцима.
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
Винограде њихове поби градом, и смокве њихове сланом.
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
Граду предаде стоку њихову, и стада њихова муњи.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
Посла на њих огњени гнев свој, јарост, срдњу и мржњу, чету злих анђела.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
Равни стазу гневу свом, не чува душе њихове од смрти, и живот њихов предаде помору.
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
Поби све првенце у Мисиру, први пород по колибама Хамовим.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
И поведе народ свој као овце, и води их као стадо преко пустиње.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
Води их поуздано, и они се не бојаше, а непријатеље њихове затрпа море.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
И доведе их на место светиње своје, на ову гору, коју задоби десница Његова.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
Одагна испред лица њиховог народе; жребом раздели њихово достојање, и по шаторима њиховим насели колена Израиљева.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Али они кушаше и срдише Бога Вишњег и уредбе Његове не сачуваше.
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
Одусташе и одвргоше се, као и оци њихови, слагаше као рђав лук.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
Увредише Га висинама својим, и идолима својим раздражише Га.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
Бог чу и разгневи се и расрди се на Израиља веома.
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
Остави насеље своје у Силому, шатор, у коме живљаше с људима.
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
И оправи у ропство славу своју и красоту своју у руке непријатељеве.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
И предаде мачу народ свој, и на достојање своје запламте се.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Младиће његове једе огањ, и девојкама његовим не певаше сватовских песама;
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Свештеници његови падаше од мача, и удовице његове не плакаше.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Најпосле, као иза сна пробуди се Господ, прену се као јунак кад се напије вина.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
И поби непријатеље своје с леђа, вечној срамоти предаде их.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
И не хте шатор Јосифов, и колено Јефремово не изабра.
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
Него изабра колено Јудино, гору Сион, која Му омиле.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
И сагради светињу своју као горње своје станове, и као земљу утврди је довека.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
И изабра Давида, слугу свог, и узе га од торова овчијих,
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
И од дојилица доведе га да пасе народ Његов, Јакова, и наследство Његово, Израиља.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
И он их пасе чистим срцем, и води их мудрим рукама.
