Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
Han hev sett upp eit vitnemål i Jakob, og ei lov hev han lagt i Israel, som han baud våre feder, til å kunngjera deim for borni,
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
so den komande ætti, dei born som skulde verta fødde, kunde kjenna deim, at dei kunde koma fram og fortelja um deim til sine born,
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
og setja si von til Gud, og ikkje gløyma Guds verk, men taka vare på hans bodord,
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
og ikkje vera som deira feder, ei tver og tråssug ætt, ei ætt som ikkje gjorde sitt hjarta fast, og som i si ånd ikkje var trufast mot Gud.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
Efraims born, dei væpna bogeskyttarar, dei snudde på stridsdagen.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
Dei heldt ikkje Guds pakt og vilde ikkje ferdast i hans lov.
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
Og dei gløymde hans storverk og hans under som han hadde synt deim.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
For deira feder hadde han gjort under i Egyptarlandet på Soans mark.
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
Han kløyvde havet og let deim ganga igjenom, og let vatnet standa som ein haug.
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
Og han leidde deim med skyi um dagen, og heile natti ved elds ljos.
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
Han kløyvde berg i øydemarki og let deim drikka som av store vatsdjup.
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
Og han let bekkjer koma or fjellet og fekk vatn til å renna ned som elvar.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Men dei heldt endå på og synda imot honom, og var tråssuge mot den Høgste i øydemarki.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
Og dei freista Gud i sitt hjarta, so dei kravde mat for si lyst.
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
Og dei tala imot Gud, dei sagde: «Kann vel Gud duka bord i øydemarki?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Sjå, han slo i berg, so vatn rann ut, og bekkjer fløymde. Tru han og kann gjeva brød, eller koma med kjøt til sitt folk?»
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Difor, då Herren høyrde det, vart han harm, og eld loga upp mot Jakob, og vreide reiste seg mot Israel;
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
for dei trudde ikkje på Gud og leit ikkje på hans frelsa.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Og han gav skyerne ovantil, og himmelportarne let han upp.
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
Og han let manna regna yver deim til føda, og himmelkorn gav han deim.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Englebrød fekk menneskje eta, nista sende han deim til mette.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
Han let austanvinden fara ut i himmelen, og han førde sunnanvinden fram ved si magt.
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
Og han let kjøt regna yver deim som dust, og fljugande fuglar som havsens sand,
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
og han let deim falla ned midt i deira læger, kringum deira bustader.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
Og dei åt og vart ovleg mette, og det dei hadde hug på, let han deim få.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
Dei var ikkje komne burt frå si lyst, endå hadde dei maten i munnen,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
då steig Guds vreide upp imot deim, og han drap deira sterke menner hjå deim, og Israels ungdomar slo han ned.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
Med alt dette synda dei endå, og dei trudde ikkje på hans under.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
Og han let deira dagar kverva i fåfengd, og deira år i rædsla.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
Når han slo deim ned, då spurde dei etter honom, og vende um og søkte Gud,
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
og kom i hug at Gud var deira berg og den høgste Gud var deira atterløysar.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
Men dei gjølte for honom med sin munn, og laug for honom med si tunga.
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
Og deira hjarta hekk ikkje fast ved honom, og dei var ikkje true mot hans pakt.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
Men han er miskunnsam, han forlet skuld og tyner ikkje, og mange gonger let han sin vreide venda um, og han vakte ikkje heile sin harm.
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
Og han kom i hug at dei var kjøt, ein andepust som kverv og ikkje kjem att.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
Kor ofte dei tråssa honom i øydemarki og gjorde honom sorg i audni!
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
Og dei freista atter Gud og krenkte Israels Heilage.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
Dei kom ikkje handi hans i hug, eller den dagen då han fria deim frå fienden,
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
då han gjorde sine teikn i Egyptarland, og sine undergjerningar på Soans mark.
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
Og han gjorde deira elvar til blod, og sine rennande vatn kunde dei ikkje drikka.
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
Han sende imot deim flugesvermar som åt deim upp, og froskar som tynte deim.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
Og han gav deira grøda til gnagaren og deira arbeid til grashoppen.
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
Han slo deira vintre ned med hagl og deira morbærtre med haglsteinar.
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
Og han gav deira fe til haglet og deira hjorder til eldingarne.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
Han sende på deim sin brennande vreide, sinne og harm og trengsla, ei sending av uferds-englar.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
Han braut veg for sin vreide, han sparde ikkje deira sjæl for dauden, og deira liv gav han til sotti.
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
Og han slo alle fyrstefødde i Egyptarland, fyrstegrøda av dei sterke i Khams tjeld.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
Og han let sitt folk fara av stad som sauer, og førde deim som ei hjord i øydemarki.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
Og han leidde deim trygt, og dei ræddast ikkje, men havet løynde deira fiendar.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
Og han førde deim til sitt heilage landmerke, det fjell som hans høgre hand hadde vunne.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
Og han dreiv ut heidningar for deim, og let deira land falla til deim som arv, og let Israels ætter bu i deira tjeld.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Men dei freista Gud, den Høgste, og tråssa honom, og hans vitnemål agta dei ikkje på.
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
Og dei veik av og var utrugne som deira feder, dei vende um som ein veik boge.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
Dei harma honom med sine haugar og eggja honom med sine avgudar.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
Gud høyrde det og vart vreid, og han vart svært leid av Israel.
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
Og han gjekk burt frå sin bustad i Silo, det tjeld han hadde slege upp millom menneskje.
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
Og han let sin styrke verta førd burt som fange, og gav si æra i fiendehand.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
Og han gav sitt folk til sverdet, og på sin arv harmast han.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Eld åt deira unge menner, og deira møyar fekk ingen bruresong.
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Deira prestar fall for sverdet, og deira enkjor fekk ikkje syrgja
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Då vakna Herren som ein sovande, som ei kjempa frå rus av vin.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
Og han slo sine fiendar attende, og han førde yver deim æveleg skam.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
Og han støytte burt Josefs tjeld, og Efraims ætt valde han ikkje ut.
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
Men han valde Judas ætt, Sions fjell som han elska.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
Og han bygde sin heilagdom som høge fjell, liksom jordi som han hev grunnfest til æveleg tid.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
Og han valde ut David, sin tenar, og tok honom frå sauegrindarne.
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
Han førde honom frå lambsauerne som han fylgde, til å gjæta Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
Og han gjætte deim etter sitt ærlege hjarta, og med si kloke hand leidde han deim.
