Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
Psalmus. Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quae fecit.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quae non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quae ostendit eis.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypti, in campo Taneos.
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquae, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Et mandavit nubibus desuper, et ianuas caeli aperuit.
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
Et pluit illis manna ad manducandum, et panem caeli dedit eis.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
Transtulit Austrum de caelo: et induxit in virtute sua Africum.
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escae eorum erant in ore ipsorum,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
Cum occideret eos, quaerebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et sanctum Israel exacerbaverunt.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
Sicut posuit in Aegypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
Misit in eos cynomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
Et dedit aerugini fructus eorum: et labores eorum locustae.
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
Misit in eos iram indignationis suae: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
Viam fecit semitae irae suae, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
Et percussit omne primogenitum in terra Aegypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
Et eduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
Et induxit eos in montem sanctificationis suae, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatae.
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduae eorum non plorabantur.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
Et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in saecula.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post foetantes accepit eum.
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.
