Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
[A contemplation by Asaph.] Hear my teaching, my people. Turn your ears to the words of my mouth.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
I will open my mouth in a parable. I will utter dark sayings since the beginning of the world,
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
which we have heard and known, and our fathers have told us.
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
We will not hide them from their descendants, telling to the generation to come the praises of the LORD, his strength, and his wondrous works that he has done.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
For he established a testimony in Jacob, and appointed a teaching in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children;
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
that the generation to come might know it, the children yet unborn, and arise and tell their children,
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
that they might set their hope in God, and not forget the works of God, but keep his commandments,
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
and might not be as their fathers, a stubborn and rebellious generation, a generation that did not make their hearts loyal, whose spirit was not steadfast with God.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
The people of Ephraim, being armed and carrying bows, turned back in the day of battle.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
They did not keep God's covenant, and refused to walk by his Law.
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
They forgot his doings, his wondrous works that he had shown them.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
He did marvelous things in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Zoan.
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
He split the sea, and caused them to pass through. He made the waters stand as a heap.
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
In the daytime he also led them with a cloud, and all night with a light of fire.
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
He split rocks in the wilderness, and gave them drink abundantly as out of the depths.
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
He brought streams also out of the rock, and caused waters to run down like rivers.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Yet they still went on to sin against him, to rebel against the Most High in the desert.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
They tempted God in their heart by asking food according to their desire.
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
Yes, they spoke against God. They said, "Can God prepare a table in the wilderness?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Look, he struck the rock, so that waters gushed out, and streams overflowed. Can he give bread also? Will he provide flesh for his people?"
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Therefore the LORD heard, and was angry. A fire was kindled against Jacob, anger also went up against Israel,
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
because they did not believe in God, and did not trust in his salvation.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Yet he commanded the clouds above, and opened the doors of heaven.
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
He rained down manna on them to eat, and gave them bread from heaven.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Man ate the bread of the mighty ones. He sent them food to the full.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
He caused the east wind to blow in the sky. By his power he guided the south wind.
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
He rained also flesh on them as the dust; winged birds as the sand of the seas.
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
He let it fall in the midst of his camp, all around his tent.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
So they ate, and were well filled. He gave them their own desire.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
They did not turn from their cravings. Their food was yet in their mouths,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
when the anger of God went up against them, killed some of the fattest of them, and struck down the young men of Israel.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
For all this they still sinned, and did not believe in his wondrous works.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
Therefore he consumed their days in vanity, and their years in terror.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
When he killed them, then they inquired after him. They returned and sought God earnestly.
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
They remembered that God was their rock, the Most High God, their redeemer.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
But they flattered him with their mouth, and lied to him with their tongue.
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
For their heart was not right with him, neither were they faithful in his covenant.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
But he, being merciful, forgave iniquity, and did not destroy them. Yes, many times he turned his anger away, and did not stir up all his wrath.
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
He remembered that they were but flesh, a wind that passes away, and doesn't come again.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
How often they rebelled against him in the wilderness, and grieved him in the desert.
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
They turned again and tempted God, and gave pain to the Holy One of Israel.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
They did not remember his hand, nor the day when he redeemed them from the adversary;
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
how he set his signs in Egypt, his wonders in the field of Zoan,
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
he turned their rivers into blood, and their streams, so that they could not drink.
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
He sent among them swarms of flies, which devoured them; and frogs, which destroyed them.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
He gave also their increase to the caterpillar, and their labor to the locust.
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
He destroyed their vines with hail, their sycamore fig trees with frost.
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
He gave over their livestock also to the hail, and their flocks to hot thunderbolts.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
He threw on them the fierceness of his anger, wrath, indignation, and trouble, and a band of destroying angels.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
He made a path for his anger. He did not spare their soul from death, but gave their life over to the pestilence,
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
and struck all the firstborn in Egypt, the chief of their strength in the tents of Ham.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
But he led forth his own people like sheep, and guided them in the wilderness like a flock.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
He led them safely, so that they weren't afraid, but the sea overwhelmed their enemies.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
He brought them to the border of his sanctuary, to this mountain, which his right hand had taken.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
He also drove out the nations before them, allotted them for an inheritance by line, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Yet they tempted and rebelled against the Most High God, and did not keep his testimonies;
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
but turned back, and dealt treacherously like their fathers. They were turned aside like a deceitful bow.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
For they provoked him to anger with their high places, and moved him to jealousy with their engraved images.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
When God heard this, he was angry, and greatly abhorred Israel;
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
So that he forsook the tabernacle at Shiloh, the tent where he dwelt among men;
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
and delivered his strength into captivity, his glory into the adversary's hand.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
He also gave his people over to the sword, and was angry with his inheritance.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Fire devoured their young men. Their virgins had no wedding song.
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Their priests fell by the sword, and their widows couldn't weep.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Then the Lord awakened as one out of sleep, like a mighty man who shouts by reason of wine.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
He struck his adversaries backward. He made them a permanent shame.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
Moreover he rejected the tent of Joseph, and did not choose the tribe of Ephraim,
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
But chose the tribe of Judah, Mount Zion which he loved.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
He built his sanctuary like the heights, like the earth which he has established forever.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
He also chose David his servant, and took him from the sheepfolds;
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
from following the ewes that have their young, he brought him to be the shepherd of Jacob his servant, and Israel his inheritance.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
So he was their shepherd according to the integrity of his heart, and guided them by the skillfulness of his hands.
