Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
[A Psalm] of instruction for Asaph. Give heed, O my people, to my law: incline your ear to the words of my mouth.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
I will open my mouth in parables: I will utter dark sayings [which have been] from the beginning.
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
All which we have heard and known, and our fathers have declared to us.
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
They were not hid from their children to a second generations; [the fathers] declaring the praises of the Lord, and his mighty acts, and his wonders which he wrought.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
And he raised up a testimony in Jacob, and appointed a law in Israel, which he commanded our fathers, to make it known to their children:
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
that another generation might know, even the sons which should be born; and they should arise and declare them to their children.
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
That they might set their hope on God, and not forget the works of God, but diligently seek his commandments.
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
That they should not be as their fathers, a perverse and provoking generation; a generation which set not its heart aright, and its spirit was not steadfast with God.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
The children of Ephraim, bending and shooting [with] the bow, turned [back] in the day of battle.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
They kept not the covenant of God, and would not walk in his law.
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
And they forgot his benefits, and his miracles which he [had] showed them;
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
the miracles which he wrought before their fathers, in the land of Egypt, in the plain of Tanes.
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
He clave the sea, and led them through: he made the waters to stand as [in] a bottle.
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
And he guided them with a cloud by day, and all the night with a light of fire.
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
he clave a rock in the wilderness, and made them drink as in a great deep.
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
And he brought water out of the rock, and caused waters to flow down as rivers.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
And they sinned yet more against him; they provoked the Most High in the wilderness.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
And they tempted God in their hearts, in asking meat for [the desire of] their souls.
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
They spoke also against God, and said, Will God be able to prepare a table in the wilderness?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Forasmuch as he struck the rock, and the waters flowed, and the torrents ran abundantly; will he be able also to give bread, or prepare a table for his people?
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Therefore the Lord heard, and was provoked: and fire was kindled in Jacob, and wrath went up against Israel.
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
Because they believed not in God, and trusted not in his salvation.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Yet he commanded the clouds from above, and opened the doors of heaven,
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
and rained upon them manna to eat, and gave them the bread of heaven.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Man ate angels' bread; he sent them provision to the full.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
He removed the south wind from heaven; and by his might he brought in the southwest wind.
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
And he rained upon them flesh like dust, and feathered birds like the sand of the seas.
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
And they fell into the midst of their camp, round about their tents.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
So they ate, and were completely filled; and he gave them their desire.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
They were not disappointed of their desire: [but] when their food was yet in their mouth,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
then the indignation of God rose up against them, and killed the fattest of them, and overthrew the choice men of Israel.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
In the midst of all this they sinned yet more, and believed not his miracles.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
And their days were consumed in vanity, and their years with anxiety.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
When he killed them, they sought him: and they returned and called betimes upon God.
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
And they remembered that God was their helper, and the most high God was their redeemer.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
Yet they loved him [only] with their mouth, and lied to him with their tongue.
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
For their heart [was] not right with him, neither were they steadfast in his covenant.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
But he is compassionate, and will forgive their sins, and will not destroy [them]: yes, he will frequently turn away his wrath, and will not kindle all his anger.
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
And he remembered that they are flesh; a wind that passes away, and returns not.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
How often did they provoke him in the wilderness, [and] anger him in a dry land!
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
Yes, they turned back, and tempted God, and provoked the Holy One of Israel.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
They remembered not his hand, the day in which he delivered them from the hand of the oppressor.
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
How he had wrought his signs in Egypt, and his wonders in the field of Tanes:
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
and had changed their rivers into blood; and their streams, that they should not drink.
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
He sent against them the dog-fly, and it devoured them; and the frog, and it spoiled them.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
And he gave their fruit to the canker worm, and their labors to the locust.
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
He killed their vines with hail, and their sycamores with frost.
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
And he gave up their cattle to hail, and their substance to the fire.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
He sent out against them the fury of his anger, wrath, and indignation, and affliction, a message by evil angels.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
He made a way for his wrath; he spared not their souls from death, but consigned their cattle to death;
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
and struck every firstborn in the land of Egypt; the first fruits of their labors in the tents of Cham.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
And he removed his people like sheep; he led them as a flock in the wilderness.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
And he guided them with hope, and they feared not: but the sea covered their enemies.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
And he brought them in to the mountain of his sanctuary, this mountain which his right hand had purchased.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
And he cast out the nations from before them, and made them to inherit by a line of inheritance, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Yet they tempted and provoked the most high God, and kept not his testimonies.
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
And they turned back, and broke covenant, even as also their fathers: they became like a crooked bow.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
And they provoked him with their high places, and moved him to jealousy with their graven images.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
God heard and lightly regarded [them], and greatly despised Israel.
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
And he rejected the tabernacle of Selom, his tent where he lived among men.
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
And he gave their strength into captivity, and their beauty into the enemy's hand.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
And he gave his people to the sword; and disdained his inheritance.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Fire devoured their young men; and their virgins mourned not.
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Their priests fell by the sword; and their widows shall not be wept for.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
So the Lord awaked as one out of sleep, [and] as a mighty man who has been heated with wine.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
And he struck his enemies in the hinder parts: he brought on them a perpetual reproach.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
And he rejected the tabernacle of Joseph, and chose not the tribe of Ephraim;
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
but chose the tribe of Juda, the mount Sion which he loved.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
And he built his sanctuary as [the place] of unicorns; he founded it for ever on the earth.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
He chose David also his servant, and took him up from the flocks of sheep.
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
He took him from following the ewes great with young, to be the shepherd of Jacob his servant, and Israel his inheritance.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
So he tended them in the innocency of his heart; and guided them by the skillfulness of his hands.
