Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
Understanding for Asaph. Attend, O my people, to my law: incline your ears to the words of my mouth.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
I will open my mouth in parables: I will utter propositions from the beginning.
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
How great things have we heard and known, and our fathers have told us.
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
They have not been hidden from their children, in another generation. Declaring the praises of the Lord, and his powers, and his wonders which he hath done.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
And he set up a testimony in Jacob: and made a law in Israel. How great things he commanded our fathers, that they should make the same known to their children:
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
That another generation might know them. The children that should be born and should rise up, and declare them to their children.
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
That they may put their hope in God and may not forget the works of God: and may seek his commandments.
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
That they may not become like their fathers, a perverse and exasperating generation. A generation that set not their heart aright: and whose spirit was not faithful to God.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
The sons of Ephraim who bend and shoot with the bow: they have turned back in the day of battle.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
They kept not the covenant of God: and in his law they would not walk.
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
And they forgot his benefits, and his wonders that he had shewn them.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
Wonderful things did he do in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Tanis.
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
He divided the sea and brought them through: and he made the waters to stand as in a vessel.
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
And he conducted them with a cloud by day: and all the night with a light of fire.
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
He struck the rock in the wilderness: and gave them to drink, as out of the great deep.
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
He brought forth water out of the rock: and made streams run down as rivers.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
And they added yet more sin against him: they provoked the most High to wrath in the place without water.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
And they tempted God in their hearts, by asking meat for their desires.
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
And they spoke ill of God: they said: Can God furnish a table in the wilderness?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Because he struck the rock, and the waters gushed out, and the streams overflowed. Can he also give bread, or provide a table for his people?
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Therefore the Lord heard, and was angry: and a fire was kindled against Jacob, and wrath came up against Israel.
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
Because they believed not in God: and trusted not in his salvation.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
And he had commanded the clouds from above, and had opened the doors of heaven.
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
And had rained down manna upon them to eat, and had given them the bread of heaven.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Man ate the bread of angels: he sent them provisions in abundance.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
He removed the south wind from heaven: and by his power brought in the southwest wind.
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
And he rained upon them flesh as dust: and feathered fowls like as the sand of the sea.
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
And they fell in the midst of their camp, round about their pavilions.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
So they did eat, and were filled exceedingly, and he gave them their desire:
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
They were not defrauded of that which they craved. As yet their meat was in their mouth:
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
And the wrath of God came upon them. And he slew the fat ones amongst them, and brought down the chosen men of Israel.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
In all these things they sinned still: and they believed not for his wondrous works.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
And their days were consumed in vanity, and their years in haste.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
When he slew them, then they sought him: and they returned, and came to him early in the morning.
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
And they remembered that God was their helper: and the most high God their redeemer.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
And they loved him with their mouth: and with their tongue they lied unto him:
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
But their heart was not right with him: nor were they counted faithful in his covenant.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
But he is merciful, and will forgive their sins: and will not destroy them. And many a time did he turn away his anger: and did not kindle all his wrath.
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
And he remembered that they are flesh: a wind that goeth and returneth not.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
How often did they provoke him in the desert: and move him to wrath in the place without water?
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
And they turned back and tempted God: and grieved the holy one of Israel.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
They remembered not his hand, in the day that he redeemed them from the hand of him that afflicted them:
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
How he wrought his signs in Egypt, and his wonders in the field of Tanis.
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
And he turned their rivers into blood, and their showers that they might, not drink.
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
He sent amongst them divers sores of flies, which devoured them: and frogs which destroyed them.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
And he gave up their fruits to the blast, and their labours to the locust.
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
And he destroyed their vineyards with hail, and their mulberry trees with hoarfrost.
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
And he gave up their cattle to the hail, and their stock to the fire.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
And he sent upon them the wrath of his indignation: indignation and wrath and trouble, which he sent by evil angels.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
He made a way for a path to his anger: he spared not their souls from death, and their cattle he shut up in death.
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
And he killed all the firstborn in the land of Egypt: the firstfruits of all their labour in the tabernacles of Cham.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
And he took away his own people as sheep: and guided them in the wilderness like a flock.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
And he brought them out in hope, and they feared not: band the sea overwhelmed their enemies.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
And he brought them into the mountain of his sanctuary: the mountain which his right hand had purchased. And he cast out the Gentiles before them: and by lot divided to them their land by a line of distribution.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
And he made the tribes of Israel to dwell in their tabernacles.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Yet they tempted, and provoked the most high God: and they kept not his testimonies.
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
And they turned away, and kept not the covenant: even like their fathers they were turned aside as a crooked bow.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
They provoked him to anger on their hills: and moved him to jealousy with their graven things.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
God heard, and despised them, and he reduced Israel exceedingly as it were to nothing.
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
And he put away the tabernacle of Silo, his tabernacle where he dwelt among men.
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
And he delivered their strength into captivity: and their beauty into the hands of the enemy.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
And he shut up his people under the sword: and he despised his inheritance.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Fire consumed their young men: and their maidens were not lamented.
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Their priests fell by the sword: and their widows did not mourn.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
And the Lord was awaked as one out of sleep, and like a mighty man that hath been surfeited with wine.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
And he smote his enemies on the hinder parts: he put them to an everlasting reproach.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
And he rejected the tabernacle of Joseph: and chose not the tribe of Ephraim:
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
But he chose the tribe of Juda, mount Sion which he loved.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
And he built his sanctuary as of unicorns, in the land which he founded for ever.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
And he chose his servant David, and took him from the hocks of sheep: he brought him from following the ewes great with young,
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
To feed Jacob his servant, and Israel his inheritance.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
And he fed them in the innocence of his heart: and conducted them by the skillfulness of his hands.
