Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
Maschil of Asaph. Give ear, O my people, to my law: Incline your ears to the words of my mouth.
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
I will open my mouth in a parable; I will utter dark sayings of old,
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
Which we have heard and known, And our fathers have told us.
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
We will not hide them from their children, Telling to the generation to come the praises of Jehovah, And his strength, and his wondrous works that he hath done.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
For he established a testimony in Jacob, And appointed a law in Israel, Which he commanded our fathers, That they should make them known to their children;
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
That the generation to come might know [them], even the children that should be born; Who should arise and tell [them] to their children,
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
That they might set their hope in God, And not forget the works of God, But keep his commandments,
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
And might not be as their fathers, A stubborn and rebellious generation, A generation that set not their heart aright, And whose spirit was not stedfast with God.
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
The children of Ephraim, being armed and carrying bows, Turned back in the day of battle.
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
They kept not the covenant of God, And refused to walk in his law;
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
And they forgat his doings, And his wondrous works that he had showed them.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
Marvellous things did he in the sight of their fathers, In the land of Egypt, in the field of Zoan.
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
He clave the sea, and caused them to pass through; And he made the waters to stand as a heap.
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
In the day-time also he led them with a cloud, And all the night with a light of fire.
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
He clave rocks in the wilderness, And gave them drink abundantly as out of the depths.
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
He brought streams also out of the rock, And caused waters to run down like rivers.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Yet went they on still to sin against him, To rebel against the Most High in the desert.
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
And they tempted God in their heart By asking food according to their desire.
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
Yea, they spake against God; They said, Can God prepare a table in the wilderness?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Behold, he smote the rock, so that waters gushed out, And streams overflowed; Can he give bread also? Will he provide flesh for his people?
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Therefore Jehovah heard, and was wroth; And a fire was kindled against Jacob, And anger also went up against Israel;
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
Because they believed not in God, And trusted not in his salvation.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Yet he commanded the skies above, And opened the doors of heaven;
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
And he rained down manna upon them to eat, And gave them food from heaven.
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Man did eat the bread of the mighty: He sent them food to the full.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
He caused the east wind to blow in the heavens; And by his power he guided the south wind.
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
He rained flesh also upon them as the dust, And winged birds as the sand of the seas:
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
And he let it fall in the midst of their camp, Round about their habitations.
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
So they did eat, and were well filled; And he gave them their own desire.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
They were not estranged from that which they desired, Their food was yet in their mouths,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
When the anger of God went up against them, And slew of the fattest of them, And smote down the young men of Israel.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
For all this they sinned still, And believed not in his wondrous works.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
Therefore their days did he consume in vanity, And their years in terror.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
When he slew them, then they inquired after him; And they returned and sought God earnestly.
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
And they remembered that God was their rock, And the Most High God their redeemer.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
But they flattered him with their mouth, And lied unto him with their tongue.
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
For their heart was not right with him, Neither were they faithful in his covenant.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
But he, being merciful, forgave [their] iniquity, and destroyed [them] not: Yea, many a time turned he his anger away, And did not stir up all his wrath.
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
And he remembered that they were but flesh, A wind that passeth away, and cometh not again.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
How oft did they rebel against him in the wilderness, And grieve him in the desert!
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
And they turned again and tempted God, And provoked the Holy One of Israel.
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
They remembered not his hand, Nor the day when he redeemed them from the adversary;
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
How he set his signs in Egypt, And his wonders in the field of Zoan,
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
And turned their rivers into blood, And their streams, so that they could not drink.
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
He sent among them swarms of flies, which devoured them; And frogs, which destroyed them.
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
He gave also their increase unto the caterpillar, And their labor unto the locust.
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
He destroyed their vines with hail, And their sycomore-trees with frost.
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
He gave over their cattle also to the hail, And their flocks to hot thunderbolts.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
He cast upon them the fierceness of his anger, Wrath, and indignation, and trouble, A band of angels of evil.
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
He made a path for his anger; He spared not their soul from death, But gave their life over to the pestilence,
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
And smote all the first-born in Egypt, The chief of their strength in the tents of Ham.
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
But he led forth his own people like sheep, And guided them in the wilderness like a flock.
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
And he led them safely, so that they feared not; But the sea overwhelmed their enemies.
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
And he brought them to the border of his sanctuary, To this mountain, which his right hand had gotten.
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
He drove out the nations also before them, And allotted them for an inheritance by line, And made the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Yet they tempted and rebelled against the Most High God, And kept not his testimonies;
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
But turned back, and dealt treacherously like their fathers: They were turned aside like a deceitful bow.
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
For they provoked him to anger with their high places, And moved him to jealousy with their graven images.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
When God heard [this], he was wroth, And greatly abhorred Israel;
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
So that he forsook the tabernacle of Shiloh, The tent which he placed among men;
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
And delivered his strength into captivity, And his glory into the adversary’s hand.
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
He gave his people over also unto the sword, And was wroth with his inheritance.
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Fire devoured their young men; And their virgins had no marriage-song.
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
Their priests fell by the sword; And their widows made no lamentation.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Then the Lord awaked as one out of sleep, Like a mighty man that shouteth by reason of wine.
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
And he smote his adversaries backward: He put them to a perpetual reproach.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
Moreover he refused the tent of Joseph, And chose not the tribe of Ephraim,
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
But chose the tribe of Judah, The mount Zion which he loved.
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
And he built his sanctuary like the heights, Like the earth which he hath established for ever.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
He chose David also his servant, And took him from the sheepfolds:
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
From following the ewes that have their young he brought him, To be the shepherd of Jacob his people, and Israel his inheritance.
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
So he was their shepherd according to the integrity of his heart, And guided them by the skilfulness of his hands.
