Zəbur 78
1 Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
En Maskil af Asaf. Lyt, mit Folk, til min Lære, bøj eders Øre til Ord fra min Mund;
2 Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
jeg vil aabne min Mund med Billedtale, fremsætte Gaader fra fordums Tid,
3 Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
hvad vi har hørt og ved, hvad vore Fædre har sagt os;
4 Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
vi dølger det ikke for deres Børn, men melder en kommende Slægt om HERRENS Ære og Vælde og Underne, som han har gjort.
5 Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
Han satte et Vidnesbyrd i Jakob, i Israel gav han en Lov, idet han bød vore Fædre at lade deres Børn det vide,
6 Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
at en senere Slægt kunde vide det, og Børn, som fødtes siden, staa frem og fortælle deres Børn derom,
7 Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
saa de slaar deres Lid til Gud og ikke glemmer Guds Gerninger, men overholder hans Bud,
8 Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
ej slægter Fædrene paa, en vanartet, stridig Slægt, hvis Hjerte ikke var fast, hvis Aand var utro mod Gud
9 Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
— Efraims Børn var rustede Bueskytter, men svigted paa Stridens Dag —
10 Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
Gudspagten holdt de ikke, de nægtede at følge hans Lov;
11 Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
hans Gerninger gik dem ad Glemme, de Undere, han lod dem skue.
12 Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
Han gjorde Undere for deres Fædre i Ægypten paa Zoans Mark;
13 Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
han kløved Havet og førte dem over, lod Vandet staa som en Vold;
14 Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
han ledede dem ved Skyen om Dagen, Natten igennem ved Ildens Skær;
15 Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
han kløvede Klipper i Ørkenen, lod dem rigeligt drikke som af Strømme,
16 Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
han lod Bække rinde af Klippen og Vand strømme ned som Floder.
17 Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
Men de blev ved at synde imod ham og vække den Højestes Vrede i Ørkenen;
18 İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
de fristede Gud i Hjertet og krævede Mad til at stille Sulten,
19 Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
de talte mod Gud og sagde: »Kan Gud dække Bord i en Ørken?
20 Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
Se, Klippen slog han, saa Vand flød frem, og Bække vælded ud; mon han ogsaa kan give Brød og skaffe Kød til sit Folk?«
21 Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
Det hørte HERREN, blev vred, der tændtes en Ild mod Jakob, ja Vrede kom op mod Israel,
22 Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
fordi de ikke troede Gud eller stolede paa hans Frelse.
23 Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
Da bød han Skyerne oventil, lod Himlens Døre aabne
24 Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
og Manna regne paa dem til Føde, han gav dem Himmelkorn;
25 İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
Mennesker spiste Englebrød, han sendte dem Mad at mætte sig med.
26 Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
Han rejste Østenvinden paa Himlen, førte Søndenvinden frem ved sin Kraft;
27 Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
Kød lod han regne paa dem som Støv og vingede Fugle som Havets Sand,
28 Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
lod dem falde midt i sin Lejr, rundt omkring sine Boliger;
29 Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
Og de spiste sig overmætte, hvad de ønsked, lod han dem faa.
30 Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
Men før deres Attraa var stillet, mens Maden var i deres Mund,
31 Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
rejste Guds Vrede sig mod dem; han vog deres kraftige Mænd, fældede Israels Ynglinge.
32 Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
Og dog blev de ved at synde og troede ej paa hans Undere.
33 Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
Da lod han deres Dage svinde i Tomhed og endte brat deres Aar.
34 Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
Naar han vog dem, søgte de ham, vendte om og spurgte om Gud,
35 Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
kom i Hu, at Gud var deres Klippe, Gud den Allerhøjeste deres Genløser.
36 Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
De hyklede for ham med Munden, løj for ham med deres Tunge;
37 Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
deres Hjerter holdt ikke fast ved ham, hans Pagt var de ikke tro.
38 Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
Og dog er han barmhjertig, han tilgiver Misgerning, lægger ej øde, hans Vrede lagde sig Gang paa Gang, han lod ikke sin Harme fuldt bryde frem;
39 Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
han kom i Hu, de var Kød, et Pust, der svinder og ej vender tilbage.
40 Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
Hvor tit stod de ham ikke imod i Ørkenen og voldte ham Sorg i det øde Land!
41 Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
De fristede atter Gud, de krænkede Israels Hellige;
42 Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
hans Haand kom de ikke i Hu, den Dag han friede dem fra Fjenden,
43 Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
da han gjorde sine Tegn i Ægypten, sine Undere paa Zoans Mark,
44 Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
forvandled deres Floder til Blod, saa de ej kunde drikke af Strømmene,
45 Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
sendte Myg imod dem, som aad dem, og Frøer, som lagde dem øde,
46 Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
gav Æderen, hvad de avlede, Græshoppen al deres Høst,
47 Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
slog deres Vinstokke ned med Hagl, deres Morbærtræer med Frost,
48 Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
prisgav Kvæget for Hagl og deres Hjorde for Lyn.
49 Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
Han sendte sin Vredesglød mod dem, Harme, Vrede og Trængsel, en Sendefærd af Ulykkesengle;
50 Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
frit Løb gav han sin Vrede, skaaned dem ikke for Døden, gav deres Liv til Pris for Pest;
51 Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
alt førstefødt i Ægypten slog han, Mandskraftens Førstegrøde i Kamiternes Telte,
52 Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
lod sit Folk bryde op som en Hjord, leded dem som Kvæg i Ørkenen,
53 Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
leded dem trygt, uden Frygt, mens Havet lukked sig over deres Fjender;
54 Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
han bragte dem til sit hellige Land, de Bjerge, hans højre vandt,
55 Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
drev Folkeslag bort foran dem, udskiftede ved Lod deres Land og lod Israels Stammer bo i deres Telte.
56 Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
Dog fristed og trodsede de Gud den Allerhøjeste og overholdt ikke hans Vidnesbyrd;
57 Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
de faldt fra, var troløse som deres Fædre, svigtede som en slappet Bue,
58 Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
de krænked ham med deres Offerhøje, ægged ham med deres Gudebilleder.
59 Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
Det hørte Gud og blev vred, følte højlig Lede ved Israel;
60 İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
han opgav sin Bolig i Silo, det Telt, hvor han boede blandt Mennesker;
61 Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
han gav sin Stolthed i Fangenskab, sin Herlighed i Fjendehaand,
62 Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
prisgav sit Folk for Sværdet, blev vred paa sin Arvelod;
63 İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
Ild fortæred dets unge Mænd, dets Jomfruer fik ej Bryllupssange,
64 Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
dets Præster faldt for Sværdet, dets Enker holdt ikke Klagefest.
65 O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
Da vaagned Herren som en, der har sovet, som en Helt, der er døvet af Vin;
66 Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
han slog sine Fjender paa Ryggen, gjorde dem evigt til Skamme.
67 Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
Men han fik Lede ved Josefs Telt, Efraims Stamme udvalgte han ikke;
68 Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
han udvalgte Judas Stamme, Zions Bjerg, som han elsker;
69 Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
han bygged sit Tempel himmelhøjt, grundfæsted det evigt som Jorden.
70 Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
Han udvalgte David, sin Tjener, og tog ham fra Faarenes Folde,
71 Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
hentede ham fra de diende Dyr til at vogte Jakob, hans Folk, Israel, hans Arvelod;
72 Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
han vogtede dem med oprigtigt Hjerte, ledede dem med kyndig Haand.
