Zəbur 77

1 Musiqi rəhbəri Yedutun üçün. Asəfin məzmuru. Allahı səsləyirəm, fəryad edirəm, Allahı səsləyirəm, O məni dinlər.

In finem, pro Idithun, Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.

2 Dar günümdə Xudavəndi axtarıram, Bütün gecə durmadan, Könlüm ovunmadan Ona əl açmışam.

In die tribulationis meæ Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,

3 Allahı yada salarkən təlaşa düşürəm, Dərindən fikirləşəndə ruhdan düşürəm. (Sela)

memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.

4 Qoymursan gözlərimi yumum, Üzgünlükdən danışa bilmirəm.

Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.

5 Düşünürəm keçən günləri, Ötən dövranı, illəri.

Cogitavi dies antiquos: et annos æternos in mente habui.

6 Oxuduğum ilahi gecələr yadıma düşür, Ürəyimdə düşünəndə könlüm məndən soruşur:

Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.

7 «Xudavənd məni əbədilikmi tərk edib? Bir daha məndən razı qalmayacaqmı?

Numquid in æternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?

8 Məhəbbəti həmişəlik qurtardımı? Vədi nəsildən-nəslə qədər sona çatdımı?

Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?

9 Allah rəhm etməyi unudubmu, Mərhəmətinin yerini qəzəb tutdumu?» (Sela)

Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?

10 Dedim: «Bu mənim üçün bəladır, Haqq-Taala daha gücünü göstərmir».

Et dixi nunc cœpi: hæc mutatio dexteræ Excelsi.

11 Ya Rəbb, Sənin əməllərini yada salıram, Bəli, xatırlayıram, ta qədimdən xariqələr göstərmisən.

Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,

12 Sənin bütün işlərini dərindən düşünürəm, Əməllərin barədə xəyala dalıram.

et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.

13 Allahın yolu müqəddəsdir. Allah kimi böyük hansı allah var?

Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?

14 Xariqələr yaradan Allah Sənsən, Xalqlar arasında qüdrətini göstərmisən.

Tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:

15 Əl uzadıb xalqını, Yaqub, Yusif övladlarını azad etmisən. (Sela)

redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.

16 Ey Allah, sular Səni gördü, Səni görən sular qorxdu, Hətta ümmanlar lərzəyə gəldi.

Viderunt te aquæ Deus, viderunt te aquæ: et timuerunt, et turbatæ sunt abyssi.

17 Buludlar yağışa döndü, Göylərdən gurultular eşidildi, Hər tərəfə oxların töküldü.

Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt:

18 Qasırğanın içindən ildırım çaxdı, Şimşəklər yer üzünə işıq saçdı, Yer lərzəyə gəlib sarsıldı.

vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ: commota est et contremuit terra.

19 Sən dənizdə, ümman sularda yol açdın, Amma ayaq izlərin məlum olmadı.

In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.

20 Sən Musa və Harunun əli ilə Xalqını bir sürü kimi aparmışdın.

Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.