Zəbur 77

1 Musiqi rəhbəri Yedutun üçün. Asəfin məzmuru. Allahı səsləyirəm, fəryad edirəm, Allahı səsləyirəm, O məni dinlər.

Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam. Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.

2 Dar günümdə Xudavəndi axtarıram, Bütün gecə durmadan, Könlüm ovunmadan Ona əl açmışam.

U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit' duša moja.

3 Allahı yada salarkən təlaşa düşürəm, Dərindən fikirləşəndə ruhdan düşürəm. (Sela)

Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.

4 Qoymursan gözlərimi yumum, Üzgünlükdən danışa bilmirəm.

Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.

5 Düşünürəm keçən günləri, Ötən dövranı, illəri.

Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;

6 Oxuduğum ilahi gecələr yadıma düşür, Ürəyimdə düşünəndə könlüm məndən soruşur:

razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:

7 «Xudavənd məni əbədilikmi tərk edib? Bir daha məndən razı qalmayacaqmı?

“Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?

8 Məhəbbəti həmişəlik qurtardımı? Vədi nəsildən-nəslə qədər sona çatdımı?

Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?

9 Allah rəhm etməyi unudubmu, Mərhəmətinin yerini qəzəb tutdumu?» (Sela)

Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?”

10 Dedim: «Bu mənim üçün bəladır, Haqq-Taala daha gücünü göstərmir».

I govorim: “Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega.”

11 Ya Rəbb, Sənin əməllərini yada salıram, Bəli, xatırlayıram, ta qədimdən xariqələr göstərmisən.

Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.

12 Sənin bütün işlərini dərindən düşünürəm, Əməllərin barədə xəyala dalıram.

Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.

13 Allahın yolu müqəddəsdir. Allah kimi böyük hansı allah var?

Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?

14 Xariqələr yaradan Allah Sənsən, Xalqlar arasında qüdrətini göstərmisən.

Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.

15 Əl uzadıb xalqını, Yaqub, Yusif övladlarını azad etmisən. (Sela)

Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.

16 Ey Allah, sular Səni gördü, Səni görən sular qorxdu, Hətta ümmanlar lərzəyə gəldi.

Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.

17 Buludlar yağışa döndü, Göylərdən gurultular eşidildi, Hər tərəfə oxların töküldü.

Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.

18 Qasırğanın içindən ildırım çaxdı, Şimşəklər yer üzünə işıq saçdı, Yer lərzəyə gəlib sarsıldı.

Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.

19 Sən dənizdə, ümman sularda yol açdın, Amma ayaq izlərin məlum olmadı.

Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje.

20 Sən Musa və Harunun əli ilə Xalqını bir sürü kimi aparmışdın.

Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona.