Zəbur 74
1 Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
Ein song til lærdom av Asaf. Kvifor hev du, Gud, støytt oss burt til æveleg tid? Kvifor ryk din vreide mot den hjord du beiter?
2 Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
Kom i hug din lyd som du fekk deg i fordoms tid, som du løyste ut til å vera din arvs ætt, Sions fjell der du bur.
3 Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
Stig upp til dei ævelege øydehus! Alt hev fienden brote sund i heilagdomen.
4 Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
Dine motstandarar hev bura midt i ditt samlingshus, dei hev sett sine merke upp til merke.
5 Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
Det såg ut som når ein lyfter øksar og høgg i tettvakse tre.
6 Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
Og no, alt som fanst av utskurd, det slo dei sund med øks og hamar.
7 Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
Dei hev sett eld på heilagdomen din, reint til grunnen hev dei vanhelga bustaden for ditt namn.
8 «Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
Dei hev sagt i sitt hjarta: «Lat oss tyna deim alle i hop!» Dei hev brent upp alle Guds samlingshus i landet.
9 Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
Våre merke ser me ikkje, det finst ingen profet lenger, og ingen hjå oss som veit kor lenge.
10 Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
Gud, kor lenge skal motstandaren spotta, fienden vanvyrda ditt namn æveleg?
11 Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
Kvifor dreg du di hand, di høgre hand, attende? Tak henne ut or barmen, og øydelegg!
12 Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
Gud er då min konge frå gamall tid, som skaper frelsa midt på jordi.
13 Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
Du skilde havet ved din styrke, du krasa hovudi til drakarne på vatnet.
14 Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
Du slo sund hovudi til Livjatan, du gjorde honom til føda for folk i øydemarki.
15 Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
Du let kjelda og bekk renna fram, du turka ut årgangs elvar.
16 Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
Deg høyrer dagen til, deg høyrer og natti til, du hev laga ljosi og soli.
17 Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
Du hev sett fast alle grensor på jordi, sumar og vinter - du hev laga deim.
18 Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
Kom i hug dette: Fiendar hev spotta Herren, og eit dårlegt folk hev vanvyrdt ditt namn.
19 Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
Gjev ikkje turtelduva di til den mordfuse flokken, gløym ikkje æveleg flokken av dine armingar!
20 Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
Sjå til di pakt! for løyndekrokarne i landet er fulle av valds-bøle.
21 Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
Lat ikkje den nedtrykte snu um med skam, lat den arme og fatige lova ditt namn!
22 Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
Statt upp, Gud! før di sak! Kom i hug at du vert spotta av dåren heile dagen!
23 Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.
Gløym ikkje røysti åt dine fiendar, ståket frå dine motstandarar som alltid stig upp!
