Zəbur 74
1 Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
An Instruction of Asaph. Why, O God, hast Thou cast off for ever? Thine anger smoketh against the flock of Thy pasture.
2 Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
Remember Thy company. Thou didst purchase of old, Thou didst redeem the rod of Thy inheritance, This mount Zion — Thou didst dwell in it.
3 Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
Lift up Thy steps to the perpetual desolations, Everything the enemy did wickedly in the sanctuary.
4 Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
Roared have thine adversaries, In the midst of Thy meeting-places, They have set their ensigns as ensigns.
5 Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
He is known as one bringing in on high Against a thicket of wood — axes.
6 Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
And now, its carvings together With axe and hatchet they break down,
7 Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
They have sent into fire Thy sanctuary, to the earth they polluted the tabernacle of Thy name,
8 «Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
They said in their hearts, 'Let us oppress them together,' They did burn all the meeting-places of God in the land.
9 Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
Our ensigns we have not seen, There is no more a prophet, Nor with us is one knowing how long.
10 Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
Till when, O God, doth an adversary reproach? Doth an enemy despise thy name for ever?
11 Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
Why dost Thou turn back Thy hand, Even Thy right hand? From the midst of Thy bosom remove [it].
12 Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
And God [is] my king of old, Working salvation in the midst of the earth.
13 Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
Thou hast broken by Thy strength a sea -[monster], Thou hast shivered Heads of dragons by the waters,
14 Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
Thou hast broken the heads of leviathan, Thou makest him food, For the people of the dry places.
15 Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
Thou hast cleaved a fountain and a stream, Thou hast dried up perennial flowings.
16 Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
Thine [is] the day, also Thine [is] the night, Thou hast prepared a light giver — the sun.
17 Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
Thou hast set up all the borders of earth, Summer and winter Thou hast formed them.
18 Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
Remember this — an enemy reproached Jehovah, And a foolish people have despised Thy name.
19 Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
Give not up to a company, The soul of Thy turtle-dove, The company of Thy poor ones forget not for ever.
20 Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
Look attentively to the covenant, For the dark places of earth, Have been full of habitations of violence.
21 Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
Let not the oppressed turn back ashamed, Let the poor and needy praise Thy name,
22 Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
Arise, O God, plead Thy plea, Remember Thy reproach from a fool all the day.
23 Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.
Forget not the voice of Thine adversaries, The noise of Thy withstanders is going up continually!
