Zəbur 74
1 Asəfin maskili. Ey Allah, niyə bizi əbədilik tərk etmisən? Otlağının sürüsünə niyə qəzəbin alovlanıb?
AN INSTRUCTION OF ASAPH. Why, O God, have You cast off forever? Your anger smokes against the flock of Your pasture.
2 Yada sal keçmişdə satın aldığın icmanı, Özünə xalq etmək üçün azad etdiyin tayfanı, Həm də məskənin olan Sion dağını.
Remember Your congregation [That] You purchased of old, You redeemed the rod of Your inheritance, This Mount Zion—You dwelt in it.
3 Əbədi viranələrə doğru get, Müqəddəs yerdə hər şeyi düşmən dağıdıb.
Lift up Your steps to the continuous desolations, Everything the enemy did wickedly in the sanctuary.
4 Səcdəgahının ortasında düşmənlər nərə çəkdilər, Bu yerə zəfər bayraqlarını keçirtdilər.
Your adversaries have roared, In the midst of Your meeting-places, They have set their ensigns as ensigns.
5 Sıx meşəni budamaq üçün Balta qaldıran adamlara bənzəyirlər.
He is known as one bringing in on high Against a thicket of wood—axes.
6 Müqəddəs yerin bütün oyma işlərini Baltalar və çəkiclərlə qırıb tökdülər.
And now they break down its engravings, Together, with axe and hatchet,
7 Sənin Müqəddəs məkanına od vurdular, Adının sakin olduğu yeri uçurub murdarladılar.
They have sent Your sanctuary into fire, They defiled the Dwelling Place of Your Name to the earth,
8 «Bu xalqı biz birgə əzməliyik» deyə düşünərək Ölkədəki bütün səcdəgahları yandırdılar.
They said in their hearts, “Let us oppress them together,” They burned all the meeting-places of God in the land.
9 Heç bir rəmzimiz görünmür, Daha peyğəmbərimiz yoxdur. Kimsə bilmir, biz nə vaxtadək belə qalacağıq.
We have not seen our ensigns, There is no longer a prophet, Nor with us is one knowing how long.
10 Ey Allah, nə vaxtadək düşmən Səni söyəcək? Yağı əbədilikmi Sənin adına küfr edəcək?
Until when, O God, does an adversary reproach? Does an enemy despise Your Name forever?
11 Axı nə üçün əlini geri çəkirsən? Çıxart qoynundan sağ əlini, onları məhv et.
Why do You turn back Your hand, Even Your right hand? Remove [it] from the midst of Your bosom.
12 Ey Allah, əzəldən Padşahımsan, Yer üzünə qurtuluşlar verirsən.
And God [is] my king of old, Working salvation in the midst of the earth.
13 Sən dənizi Öz qüdrətinlə böldün, Dəniz əjdahalarının başlarını əzdin.
You have divided [the] sea by Your strength, You have shattered heads of dragons by the waters,
14 Sən Livyatanın başlarını əzdin, Onu çöl heyvanlarına yem etdin.
You have broken the heads of leviathan, You make him food for the people of desert-dwellers.
15 Sən bulaqlar açıb sellər axıtdın, Həmişəaxar çayları isə qurutdun.
You have cleaved a fountain and a stream, You have dried up perennial flowings.
16 Gündüz də Sənindir, gecə də Sənin, Ayı və günəşi Sən yaratmısan.
The day [is] Yours, The night [is] also Yours, You have prepared a light-giver—the sun.
17 Sən quru yerin bütün sərhədlərini qoydun, Həm yayı, həm qışı yaratdın.
You have set up all the borders of earth, Summer and winter—You have formed them.
18 Ya Rəbb, unutma, düşmən Səni söyür, Sənin adına axmaq bir xalq küfr edir.
Remember this—an enemy reproached YHWH, And a foolish people have despised Your Name.
19 Öz qumrunun canını yırtıcılara vermə, Məzlumlarının həyatını əsla unutma.
Do not give up to a [wild] creature, The soul of Your turtle-dove, Do not forget the life of Your poor ones forever.
20 Özün bizimlə bağladığın əhdə bax! Zorakılıq yuvaları ölkənin hər zülmət yerinə dolub.
Look attentively to the covenant, For the dark places of earth, Have been full of habitations of violence.
21 Qoyma əzabkeş yenə də rüsvay olsun, Qoy sənin adına məzlumlar və fəqirlər həmd oxusun.
Do not let the oppressed turn back ashamed, Let the poor and needy praise Your Name,
22 Qalx, ey Allah, mübarizəni apar, Unutma ki, axmaqlar həmişə Səni söyür.
Arise, O God, plead Your plea, Remember Your reproach from a fool all the day.
23 Düşmənlərinin səsini, Əleyhdarlarının daim yüksələn vəlvələsini unutma.
Do not forget the voice of Your adversaries, The noise of Your withstanders is going up continually!
