< Zəbur 69 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Şoşannim» üstə oxunan məzmuru. Ay Allah, məni qurtar, Su çıxıb boğazımacan,
Til Sangmesteren; til „Lillierne‟; af David.
2 Dərin bataqlığa batmaqdayam, Ayaq üstə durmağa yer yoxdur. Dərin sulara qərq olmuşam, Sellər məni aparır.
Gud frels mig; thi Vandene ere komne indtil Sjælen.
3 Fəryad etməkdən taqətim kəsildi, Allahı gözləməkdən Boğazım qurudu, gözümün nuru söndü.
Jeg er sunken i Dybets Dynd, hvor man ej kan fæste Fod; jeg er kommen i Vandenes Dyb, og Strømmen overskyller mig.
4 Boş yerə mənə nifrət edənlər Başımın tükündən çoxdur. Haqsız yerə mənə düşmən kəsilənlər, Məni məhv etmək istəyənlər qüvvətlidir. Oğurlamadığım şeyləri necə qaytara bilərəm?
Jeg er bleven træt af det, jeg har raabt, min Strube er hæs; mine Øjne ere fortærede, idet jeg venter paa min Gud.
5 Ey Allah, ağılsızlıq etdiyimi bilirsən, Günahlarım Səndən gizli deyil.
Flere end Haar paa mit Hoved ere de, som hade mig uden Aarsag; mægtige ere de, som søge at udrydde mig, mine Fjender uden Skel; jeg maa gengive det, jeg ikke har røvet.
6 Ey Ordular Rəbbi Xudavənd, Səni gözləyənlər Mənə görə qoy utanmasınlar. Ey İsrailin Allahı, Səni axtaranlar Mənə görə qoy xəcalət içində qalmasınlar.
Gud! du ved min Daarlighed, og min Skyld er ikke dulgt for dig.
7 Sənin uğrunda üzərimə rüsvayçılıq töküldü, Üzümü xəcalət bürüdü.
Lad ikke dem, som bie efter dig, Herre, Herre Zebaoth! beskæmmes ved mig; lad ikke dem, som søge dig, Israels Gud, blive forhaanede ved mig.
8 Qardaşlarıma yad oldum, Anamın oğullarına özgə sayıldım.
Thi jeg bærer Forhaanelse for din Skyld; Skændsel har skjult mit Ansigt.
9 Evinin qeyrəti məni yandırıb-yaxdı, Səni təhqir edənlərin rüsvayçılıq təhqirləri altında qaldım.
Jeg er bleven fremmed for mine Brødre og en Udlænding for min Moders Børn.
10 Oruc tutub ağlamağımı belə, Mənə rüsvayçılıq saydılar.
Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, og deres Forhaanelser, som dig forhaane, ere faldne paa mig.
11 Mən çula bürünəndə Onlara söz oldum.
Og jeg græd min Sjæl ud under Faste; men det blev mig til Forhaanelser.
12 Darvazadakı adamlar məndən qeybət edirlər, Sərxoşların dilinin nəğməsinə çevrildim.
Og jeg brugte Sæk til mit Klædebon, og jeg blev dem til et Ordsprog.
13 Mənsə, ya Rəbb, Sənə dua edirəm. Ey Allah, münasib gördüyün zaman Bol məhəbbətinə görə mənə cavab ver, Çünki qurtuluşuna etibar etmişəm.
De, som sidde i Porten, snakke om mig, og de, som drikke stærk Drik, synge Viser om mig.
14 Məni qurtar, bataqlığa batmayım, Qoy düşmənlərimdən, Dərin sulardan xilas olum.
Men jeg henflyr med min Bøn til dig, Herre! i Naadens Tid, o Gud! efter din megen Miskundhed: Bønhør mig for din Frelses Sandheds Skyld!
15 Qoy sellər məni aparmasın, Dərinlik məni udmasın, Quyu üstümdə ağzını yummasın.
Frels mig af Dyndet, at jeg ikke synker; lad mig frelses fra mine Avindsmænd og fra Vandenes Dyb!
16 Ya Rəbb, mənə cavab ver, Çünki məhəbbətin yaxşıdır.
Lad Vandstrømmene ikke overskylle mig, ej heller Dybet sluge mig; lad og I ikke Hulen lukke sin Mund over mig!
17 Üzünü bu bəndəndən gizlətmə, Tez cavab ver, çünki əzab çəkirəm.
Bønhør mig, Herre! thi din Miskundhed er god; vend dit Ansigt til mig efter din store Barmhjertighed!
18 Yetiş, canımı azad et, Məni düşmənlərimdən xilas et.
Og skjul ikke dit Ansigt for din Tjener; thi jeg er angest, skynd dig, bønhør mig!
19 Başıma gələn rüsvayçılığı, Biabırçılığı, xəcaləti bilirsən, Bütün yağılarım qarşındadır.
Hold dig nær til min Sjæl, genløs den, udfri mig for mine Fjenders Skyld!
20 Rüsvayçılıq qəlbimi qırdı, Gör necə biçarəyəm. Çox axtardım, halıma yanan tapılmadı, Hey axtardım, təsəlli verən olmadı.
Du kender min Forhaanelse og min Skam og min Skændsel; alle mine Modstandere ere aabenbare for dig.
21 Mənə yemək əvəzinə öd verdilər, Susayanda sirkə içirtdilər.
Forhaanelse har brudt mit Hjerte, og jeg blev svag; og jeg ventede paa Medynk, men der var ingen, og paa Trøstere; men jeg fandt ikke nogen.
22 Süfrələri onlar üçün tələ olsun, Müttəfiqləri üçün tor olsun.
Og de gave mig Galde at æde og Eddike at drikke i min Tørst.
23 Gözlərinə qara gəlsin, görməsinlər, Belləri onları lərzəyə salsın.
Deres Bord blive foran dem til en Strikke og til en Snare, naar de ere trygge.
24 Qoy qəzəbin onların üzərinə yağsın, Qoy hiddətinin qızğınlığı onları tutsun.
Lad deres Øjne formørkes, at de ikke se, og lad deres Lænder altid rave!
25 Düşərgələri viran olsun, Çadırları boş qalsın.
Udøs din Harme over dem, og lad din brændende Vrede gribe dem!
26 Çünki Sənin vurduğun insanı təqib edirlər, Yaraladıqlarının dərdini ona qaxınc edirlər.
Deres Bolig vorde øde; ingen være, som bor i deres Telte.
27 Bu təqsirkarları daha da təqsirkar çıxar, Səndən bəraət almasınlar.
Thi de forfølge den, som du har slaget, og de fortælle om deres Pine, som du har saaret.
28 Qoy adları həyat kitabından silinsin, Salehlərlə yanaşı yazılmasın.
Læg Skyld til deres Skyld, og lad dem ikke komme til din Retfærdighed!
29 Mən məzlumam, dərdliyəm, Ey Allah, Sənin qurtuluşun məni ucaltsın.
Lad dem udslettes af de levendes Bog, og lad dem ikke opskrives med de retfærdige!
30 Allahın isminə ilahilərlə həmd oxuyacağam, Onu şükürlərlə ucaldacağam.
Dog, jeg er elendig og har Smerte; Gud! lad din Frelse ophøje mig.
31 Mal-qara qurbanından çox Bu, Rəbbin xoşuna gələcək, Buynuzlu, dırnaqlı buğadan çox Bu Ona xoş gələcək.
Jeg vil love Guds Navn med Sang, og jeg vil storlig ære ham med Taksigelse.
32 Bunu görən məzlumlar qoy sevinsin, Ey Allahı axtaranlar, ürəyiniz dirçəlsin.
Og det skal bedre behage Herren end en ung Okse med Horn og Klove.
33 Çünki Rəbb fəqirləri eşidir, Öz əsir xalqına xor baxmır.
De sagtmodige have set det, de skulle glæde sig; I, som søge Gud — og eders Hjerte leve op!
34 Göy, yer, dənizlər, oradakı canlılar Qoy Rəbbə həmd oxusunlar.
Thi Herren hører de fattige og foragter ikke sin bundne.
35 Çünki Allah Sionu qurtaracaq, O, Yəhuda şəhərlərini bərpa edəcək. Onun xalqı oranı mülk edib məskən salacaq,
Himmel og Jord skulle love ham, Havet og alt det, som vrimler derudi!
36 Ora qullarının övladlarına irs olaraq qalacaq, Allahın ismini sevənlər orada sakin olacaq!
Thi Gud skal frelse Zion og bygge Judas Stæder, og man skal bo der og eje det. Og hans Tjeneres Sæd skal arve det, og de, som elskede hans Navn, skulle bo derudi.

< Zəbur 69 >