Zəbur 63

1 Davudun məzmuru. Yəhuda çölündə olanda. Ey Allah, mənim Allahım Sənsən, Sənin üçün yaman qəribsəmişəm. Quraq, cansıxıcı, susuz bir diyarda Sənsiz könlüm susuzdur. Bütün varlığımla həsrətini çəkirəm.

Een psalm van David, toen hij in de woestijn van Juda vertoefde. God, wat verlang ik naar U; mijn God, naar U dorst mijn ziel, Naar U smacht mijn lichaam als een dor en droog land naar het water.

2 Müqəddəs yerdə Səni seyr edirdim, Qüdrətini, əzəmətini görürdüm.

Ik blik naar U op in uw heilige woning, Om uw macht en uw glorie te aanschouwen!

3 Mənim dilim Səni tərənnüm edir, Məhəbbətin bu həyatdan gözəldir.

Ja, uw genade is kostelijker nog dan het leven: Daarom moeten mijn lippen U loven,

4 Bütün ömrüm boyu Sənə alqış edəcəyəm, Əllərimi qaldırıb adınla Səni səsləyəcəyəm.

En wil ik U al mijn dagen prijzen, Mijn handen opheffen in uw Naam.

5 Sanki yağlı yeməklə canım tox olacaq, Dilim Səni mədh edəcək, ağzım həmd oxuyacaq.

Gij verzadigt mij als met vet en met merg, En mijn mond juicht U toe met jubelende lippen;

6 Yatanda belə, Səni xatırlayıram, Gecə növbələrində Səni düşünürəm.

Nog op mijn legerstede moet ik aan U denken, En in mijn nachtwaken over U peinzen.

7 Sən mənə kömək oldun, Qanadlarının kölgəsində Sənə mədh oxuyacağam.

Want Gij zijt mijn Helper, Ik nestel in de schaduw uwer vleugelen;

8 Könlüm Sənə bağlanır, Sağ əlin məni möhkəm tutur.

Mijn ziel klampt zich aan U vast, En uw rechterhand is mij een stut.

9 Amma canımın qəsdinə duranlar Yerin dibinə batacaqlar,

Maar zij, die mijn ondergang zoeken, Zullen in de diepten der aarde verzinken;

10 Qılıncın ağzına tuş gələcəklər, Çaqqallara yem olacaqlar.

Ze vallen ten prooi aan het zwaard, En worden een buit van de jakhalzen.

11 Amma padşah Allaha görə sevinəcək, Adına and içən hər kəs həmd söyləyəcək, Yalançıların isə ağzı yumulacaq.

Doch de Koning zal zich verheugen in God, En wie Hem trouw zweert, zal juichen; Maar de mond van de leugenaars wordt gestopt!