< Zəbur 63 >
1 Davudun məzmuru. Yəhuda çölündə olanda. Ey Allah, mənim Allahım Sənsən, Sənin üçün yaman qəribsəmişəm. Quraq, cansıxıcı, susuz bir diyarda Sənsiz könlüm susuzdur. Bütün varlığımla həsrətini çəkirəm.
En Salme af David, da han var i Judas Ørken.
2 Müqəddəs yerdə Səni seyr edirdim, Qüdrətini, əzəmətini görürdüm.
Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land
3 Mənim dilim Səni tərənnüm edir, Məhəbbətin bu həyatdan gözəldir.
(saaledes var det, jeg saa dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
4 Bütün ömrüm boyu Sənə alqış edəcəyəm, Əllərimi qaldırıb adınla Səni səsləyəcəyəm.
thi din Naade er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
5 Sanki yağlı yeməklə canım tox olacaq, Dilim Səni mədh edəcək, ağzım həmd oxuyacaq.
Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
6 Yatanda belə, Səni xatırlayıram, Gecə növbələrində Səni düşünürəm.
Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
7 Sən mənə kömək oldun, Qanadlarının kölgəsində Sənə mədh oxuyacağam.
naar jeg kommer dig i Hu paa mit Leje, i Nattevagterne tænker paa dig;
8 Könlüm Sənə bağlanır, Sağ əlin məni möhkəm tutur.
thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
9 Amma canımın qəsdinə duranlar Yerin dibinə batacaqlar,
Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
10 Qılıncın ağzına tuş gələcəklər, Çaqqallara yem olacaqlar.
Forgæves staar de mig efter Livet, i Jordens Dyb skal de synke,
11 Amma padşah Allaha görə sevinəcək, Adına and içən hər kəs həmd söyləyəcək, Yalançıların isə ağzı yumulacaq.
gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte. Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.