Zəbur 56
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Yonat elem rexoqim» üstə oxunan miktamı. Filiştlilər onu Qat şəhərində yaxalayanda. Rəhm et mənə, ey Allah, İnsanlar sel kimi üstümə cumur, Gün boyu döyüşərək məni sıxışdırırlar.
Смилуј се на ме, Боже, јер човек хоће да ме прогута, непријатељ ме сваки дан притешњује.
2 Gün boyu düşmənlərim sel kimi üstümə cumur, Əleyhimə qalxan məğrur döyüşçülər çoxdur.
Непријатељи моји сваки дан траже да ме прогутају; јер многи нападају на ме охоло.
3 Bu dəhşətli gündə Mən yalnız Sənə güvənirəm.
Кад ме је страх, јер се у Тебе уздам.
4 Vədinə görə Allaha həmd edirəm, Mən Allaha güvənirəm, qorxmuram; Fani insan mənə nə edə bilər?
Богом се хвалим за реч Његову; у Бога се уздам, не бојим се; шта ће ми учинити тело?
5 Hər işimə onlar ziyan vururlar, Həmişə mənə qəsd-qərəz qururlar.
Сваки дан изврћу речи моје; шта год мисле, све мени о злу.
6 Xəlvət bir yerə yığılıb hər addımımı izləyirlər, Pusqu qurub canımı almaq üçün gözləyirlər.
Скупљају се, прикривају се, пазе за петама мојим; јер траже душу моју.
7 Günahlarına görə onları cəzalandır, Ey Allah, qəzəblə bu xalqları yerlə yeksan et.
Код овакве злоће избави од њих, у гневу обори народе, Боже.
8 Dərdlərimi saydın, Göz yaşlarımı tuluğuna yığ. Bunlar Sənin kitabında yazılmayıbmı?
У Тебе је избројано моје потуцање, сузе се моје чувају у суду код Тебе, оне су у књизи Твојој.
9 Mən Səni çağıranda düşmənlərim geri dönür, Bunu bilirəm, Allah mənim tərəfimdədir.
Непријатељи моји уступају натраг, кад Тебе призивам; по том знам да је Бог са мном.
10 Vədinə görə həmd etdiyim Allaha, Vədinə görə həmd etdiyim Rəbbə,
Богом се хвалим за реч Његову, Господом се хвалим за реч Његову.
11 Allaha güvənirəm və qorxmuram; Fani insan mənə nə edə bilər?
У Бога се уздам, не бојим се; шта ће ми учинити човек?
12 Ey Allah, Sənə olan əhdlərimə əməl etməliyəm, Sənə şükür qurbanı təqdim edəcəyəm.
Теби сам се, Боже, заветовао; Тебе ћу хвалити;
13 Çünki canımı ölümdən qurtardın, Ayaqlarımı büdrəməyə qoymadın, Belə ki Allahın hüzurunda, Həyatın nurunda dolanım.
Јер си избавио душу моју од смрти, ноге моје од спотицања, да бих ходио пред лицем Божјим, у светлости живих.
