Zəbur 55

1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun simli alətlərin müşayiəti ilə oxunan maskili. Ey Allah, duamı dinlə, Yalvarışımdan gizlənmə!

Načelniku godbe na strune, pesem Davidova ukovita, Sliši, Bog, molitev mojo, in prošnji moji se ne skrivaj!

2 Yaxşı qulaq as mənə, bir cavab söylə, Düşüncələrim məni narahat edir, Çaş-baş qalmışam.

Ozri se v mé in usliši me; glasno jokam v premišljevanji in zdihujem:

3 Düşmənin səsindən, Zalımların zülmündən narahatam. Məni onların şər işləri sarsıdır, Onlar qəzəblə mənə qəsd-qərəz qurur.

Zavoljo glasú sovražnikovega, zavoljo krivičnega stiske; ker v mé obračajo krivico, in srditi me preganjajo sè srčnim sovraštvom.

4 Köksümdəki ürəyim sancır, Ölüm dəhşəti üzərimə düşdü.

Srce moje me boli v meni, in smrtni strahovi me obhajajo.

5 Mənə qorxu və titrətmə gəlib, Canımı vicvicə bürüyüb.

Strah in trepet me napada, in groza me pokriva.

6 Dedim: «Kaş göyərçin kimi qanadlarım olaydı, Uçub rahatlıq tapaydım.

Tako da pravim: O da bi mi dal kdó perot kakor golobu; zletel bi, kjer bi mogel prebivati.

7 Doğrudan da, uzaqlara qaçardım, Çöllərdə məskən salardım. (Sela)

Glej, kar najdalje bi pobegnil, prebivat v puščavi.

8 Bu sərt yellərdən, qasırğalardan Daldalanmaq üçün tez bir yerə gedəydim».

Hitreje bi pobegnil od vetra viharnega, od vrtinca.

9 Ey Xudavənd, bu şəhəri alt-üst et, Oradakıların dillərinə ayrılıq sal. Orada zorakılıq, dava gördüm;

Pogúbi, Gospod, razdeli njih jezik; ker silovitost in prepir vidim v mestu.

10 Bunlar gecə-gündüz divarlarının üstündə dolanır, Pislik və şər şəhərin içindədir,

Podnevi in ponoči ga obdajajo na zidovji njegovem; in krivica in hudobnost sta sredi njega.

11 Aralarında qırğın var, Meydanlarından hədə-qorxu və fırıldaq çıxır.

Težave so sredi njega, in ne umakneta se z ulic njegovih goljufija in zvijača.

12 Əgər məni düşmən təhqir etsəydi, dözərdim, Yağı qarşımda qürrələnsəydi, gizlənərdim.

Ker ne nasprotnik me sramotí, to bi prenašal; ne sovražnik moj se spenja proti meni, njemu bi se skril:

13 Amma bunu sən etdin, ey rəfiqim, Ey yoldaşım, ürək həmdəmim.

Temuč tí, človek, meni enak, vodnik moj in znanec moj,

14 Səninlə şirin-şirin söhbət edərdik, Allah evinə birgə gedərdik.

Ki sva skupaj sladkó se posvetovala, v hišo Božjo hodila z množico.

15 Qoy düşmənlərə qəfil ölüm gəlsin, Onlar diri-diri ölülər diyarına düşsün, Çünki şər onların evində və qəlbindədir. (Sheol h7585)

Napadla jih bode smrt terjalka, živi pogreznejo se v grob; ker hudobija je, kjer bivajo oni, v njih sredi. (Sheol h7585)

16 Mənsə Allahı səsləyərəm, Rəbb məni xilas edər.

Jaz bodem klical Boga, in Gospod me bode rešil.

17 Səhər, günorta, axşam nalə çəkirəm, Ah-zar edirəm, O, səsimi eşidir.

Zvečer in zjutraj in o poludné bodem premišljal in stokal, dokler ne bode slišal mojega glasu.

18 Çoxları əleyhimə çıxır, Amma O, canımı döyüşdən qoruyur.

Rešil je življenje moje, da se ne vojskujejo zoper mene, postavil ga v mir; ko so z mnogimi krdeli vojskovali se, bili so poleg mene.

19 Əzəldən bəri taxtında oturan Allah Məni eşidib onları zəlil edəcək. (Sela) Çünki onlar əsla dəyişməz, Allahdan qorxmurlar.

Slišal bode Bog mogočni in jih zarotil, kakor ostane vekomaj; v katerih ni prememb in se ne bojé Boga.

20 Yoldaşım dostuna əl qaldırır, Dostluq əhdini pozur.

Roko svojo steza nad njé, ki živé v miru med seboj, oskrunja zavezo svojo.

21 Onun dili kərə yağından da yağlıdır, Qəlbində isə çəkişmələr yaşayır, Sözləri zeytun yağından yumşaqdır, Amma sıyrılmış qılınclardır.

Sladke so, maslene besede njegove, a vojska tiči v njegovem srci; mehkeji od olja so njegove besede, ali goli meči.

22 Sən qayğı yükünü Rəbbə ver, Qoy sənə dayaq olsun. O heç vaxt salehə sarsıntı verməz.

Nad Gospoda zváli, karkoli ti dá, in on te bode podpiral; nikdar ne pripustí pravičnemu, da omahne.

23 Ey Allah, qanlı, hiyləgər adamları Qəbirə endirəcəksən. Onların ömrü yarıya çatmayacaq. Amma mən yalnız Sənə güvənirəm!

Ti torej, Bog, pahneš jih v jamo gnjilobe: ljudje krvoločni in zvijačni ne doživé dní svojih polovice, jaz pa bodem tebi zaupal.