Zəbur 55
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun simli alətlərin müşayiəti ilə oxunan maskili. Ey Allah, duamı dinlə, Yalvarışımdan gizlənmə!
Heyr bæn mína, ó Guð! Snú þér ekki frá þegar ég ákalla þig.
2 Yaxşı qulaq as mənə, bir cavab söylə, Düşüncələrim məni narahat edir, Çaş-baş qalmışam.
Hlustaðu á ákall mitt. Ég andvarpa og græt í sorg minni.
3 Düşmənin səsindən, Zalımların zülmündən narahatam. Məni onların şər işləri sarsıdır, Onlar qəzəblə mənə qəsd-qərəz qurur.
Óvinir mínir æpa á mig, hóta að drepa mig. Þeir umkringja mig og brugga mér banaráð, öskra á mig í hamslausri reiði.
4 Köksümdəki ürəyim sancır, Ölüm dəhşəti üzərimə düşdü.
Ég er lamaður af ótta, fullur örvæntingar.
5 Mənə qorxu və titrətmə gəlib, Canımı vicvicə bürüyüb.
Hvílík skelfing!
6 Dedim: «Kaş göyərçin kimi qanadlarım olaydı, Uçub rahatlıq tapaydım.
Ó, að ég hefði vængi eins og fuglinn! Þá mundi ég fljúga burt og leita skjóls.
7 Doğrudan da, uzaqlara qaçardım, Çöllərdə məskən salardım. (Sela)
Ég mundi svífa langt og leita skjóls í eyðimörkinni,
8 Bu sərt yellərdən, qasırğalardan Daldalanmaq üçün tez bir yerə gedəydim».
flýja á öruggan stað, laus úr allri hættu.
9 Ey Xudavənd, bu şəhəri alt-üst et, Oradakıların dillərinə ayrılıq sal. Orada zorakılıq, dava gördüm;
Ó, Drottinn, ruglaðu þá í ríminu! Sérðu ekki kúgunina sem viðgengst?
10 Bunlar gecə-gündüz divarlarının üstündə dolanır, Pislik və şər şəhərin içindədir,
Þeir vakta borgina daga og nætur, ganga múrana og skima eftir óvinum. En neyðin er innandyra, því að ofbeldi og svik eru í borginni,
11 Aralarında qırğın var, Meydanlarından hədə-qorxu və fırıldaq çıxır.
morð og gripdeildir.
12 Əgər məni düşmən təhqir etsəydi, dözərdim, Yağı qarşımda qürrələnsəydi, gizlənərdim.
Ekki var það óvinur minn sem ofsótti mig – það gæti ég þolað. Þá hefði ég falið mig um stund.
13 Amma bunu sən etdin, ey rəfiqim, Ey yoldaşım, ürək həmdəmim.
En það varst þú, vinur minn og félagi.
14 Səninlə şirin-şirin söhbət edərdik, Allah evinə birgə gedərdik.
Við sem vorum alúðarvinir og gengum saman í Guðs hús.
15 Qoy düşmənlərə qəfil ölüm gəlsin, Onlar diri-diri ölülər diyarına düşsün, Çünki şər onların evində və qəlbindədir. (Sheol h7585)
Dauðinn taki þá og dragi þá til heljar, því að illska er í húsum þeirra, synd í hjörtum þeirra. (Sheol h7585)
16 Mənsə Allahı səsləyərəm, Rəbb məni xilas edər.
En ég hrópa til Guðs, og hann mun frelsa mig!
17 Səhər, günorta, axşam nalə çəkirəm, Ah-zar edirəm, O, səsimi eşidir.
Kvölds og morgna og um miðjan dag sárbæni ég Guð. Ég veit að hann heyrir til mín og mun svara mér.
18 Çoxları əleyhimə çıxır, Amma O, canımı döyüşdən qoruyur.
Þótt óvinir mínir séu margir, mun hann samt frelsa mig og gefa mér frið.
19 Əzəldən bəri taxtında oturan Allah Məni eşidib onları zəlil edəcək. (Sela) Çünki onlar əsla dəyişməz, Allahdan qorxmurlar.
Sjálfur Guð – sem er frá eilífð – mun svara mér, en óvinir mínir, breytast ekki og óttast ekki Guð.
20 Yoldaşım dostuna əl qaldırır, Dostluq əhdini pozur.
En vinur minn, sveik mig og ofsótti – rauf heit sitt.
21 Onun dili kərə yağından da yağlıdır, Qəlbində isə çəkişmələr yaşayır, Sözləri zeytun yağından yumşaqdır, Amma sıyrılmış qılınclardır.
Orðin á tungu hans voru ljúf og blíð en hjartað fullt af hatri.
22 Sən qayğı yükünü Rəbbə ver, Qoy sənə dayaq olsun. O heç vaxt salehə sarsıntı verməz.
Varpaðu áhyggjum þínum á Drottin, hann ber umhyggju fyrir þér. Hann mun aldrei láta trúaðan mann verða valtan á fótum.
23 Ey Allah, qanlı, hiyləgər adamları Qəbirə endirəcəksən. Onların ömrü yarıya çatmayacaq. Amma mən yalnız Sənə güvənirəm!
Guð mun varpa óvinum mínum til heljar, til dánarheima. Morðingjar og svikarar munu ekki ná háum aldri. En ég treysti þér, að þú leyfir mér að lifa. (questioned)
