Zəbur 49
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
Oigan esto, pueblos todos, Escuchen todos los habitantes del mundo,
2 Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
Tanto los humildes como los de alto nivel, Ricos y pobres juntamente.
3 Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
Mi boca hablará sabiduría, Y la meditación de mi corazón entendimiento.
4 Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
Inclinaré al proverbio mi oído. Declararé con el arpa mi dicho.
5 Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
¿Por qué tengo que temer en días de adversidad Cuando me rodea la iniquidad de mis adversarios,
6 Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
Que confían en la abundancia de sus posesiones, Y se jactan de sus inmensas riquezas?
7 Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
Ninguno de ellos puede de algún modo redimir al hermano, Ni pagar su rescate a ʼElohim.
8 Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
Porque la redención de su vida es costosa, Y nunca será suficiente,
9 İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
Para que viva eternamente Y jamás pase a corrupción.
10 Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
Porque ve que aun los sabios mueren Igual como perecen el ignorante y el necio, Y dejan a otros sus riquezas.
11 Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
Su íntima aspiración es que sus casas sean eternas, Sus moradas, por todas las generaciones. A sus tierras dan sus nombres.
12 İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Pero el hombre no permanecerá con honra. Es como las bestias que perecen.
13 Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
Esta es la senda de los necios, Y de aquellos que tras ellos aprueban sus palabras. (Selah)
14 Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol h7585)
Como un rebaño están destinados al Seol, La muerte los pastorea. Los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana, Se consumirá su buen parecer, Y el Seol será su morada. (Sheol h7585)
Pero ʼElohim redimirá mi alma del poder del Seol, Porque me llevará consigo. (Selah) (Sheol h7585)
16 Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
No temas cuando alguno se enriquece, Cuando aumenta el esplendor de su casa.
17 Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
Porque nada llevará al morir, Ni descenderá su esplendor tras él.
18 Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
Aunque se congratule mientras vive, Aunque sea alabado porque prospera,
19 Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
Se irá a la generación de sus antepasados Y nunca jamás verá la luz.
20 İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.
El hombre que vive con honor, Pero no entiende [esto], Es como las bestias que perecen.
