Zəbur 49
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
Slušajte ovo svi narodi, pazite svi koji živite po vasiljenoj,
2 Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
Prostaci i gospodo, bogati i siromasi.
3 Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
Usta æe moja kazati premudrost, i srce moje reæi æe razum.
4 Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
Prignuæu uho svoje k prièi, uz gusle æu otvoriti zagonetku svoju.
5 Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
Èega da se bojim u zle dane, kad me zloba mojih neprijatelja opkoli?
6 Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
Koji se uzdate u silu svoju, i hvalite se velikijem bogatstvom svojim!
7 Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
Èovjek neæe nikako brata osloboditi, neæe dati Bogu otkupa za nj.
8 Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
Velik je otkup za dušu, i neæe biti nigda
9 İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
Da ko dovijeka živi, i ne vidi groba.
10 Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
Svi vide gdje umiru kao i neznalica i bezumnik što ginu, i ostavljaju drugima imanje svoje.
11 Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
Oni misle da æe kuæe njihove trajati dovijeka, i stanovi njihovi od koljena na koljeno; imenima svojim zovu zemlje;
12 İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Ali èovjek u èasti neæe dugo ostati, izjednaèiæe se sa stokom, koju kolju.
13 Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
Ovaj im se put èini probitaèan, i koji za njima idu, hvale misli njihove;
14 Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol h7585)
Ali æe ih kao ovce zatvoriti u pakao, smrt æe im biti pastir; i ujutru hodiæe po njima pravednici, i oblik njihov zbrisaæe pakao rastavivši ih s naseljem. (Sheol h7585)
Ali æe Bog dušu moju izbaviti iz ruku paklenih; jer me on prima. (Sheol h7585)
16 Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
Ne boj se kad se ko bogati; kad raste slava doma njegova.
17 Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
Jer kad umre, neæe ništa ponijeti, niti æe poæi za njim slava njegova.
18 Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
Jer dušu njegovu blagosiljaju za života njegova, i slave tebe, što ugaðaš sebi.
19 Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
Ali æe on otiæi u stan otaca svojih, gdje svijeta nigda ne vide.
20 İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Èovjek u èasti, ako nije razuman, izjednaèiæe se sa stokom, koju kolju.
