Zəbur 49
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
To the Overseer. — By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.
2 Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
Both low and high, together rich and needy.
3 Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
4 Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:
5 Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.
6 Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.
7 Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.
8 Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased — to the age.
9 İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
And still he liveth for ever, He seeth not the pit.
10 Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.
11 Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.
12 İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.
13 Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. (Selah)
14 Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol h7585)
As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol h7585)
Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. (Selah) (Sheol h7585)
16 Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,
17 Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.
18 Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)
19 Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.
20 İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.
Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!
