Zəbur 44
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
Psalmus, filiis Core ad intellectum.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
