Zəbur 44
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
Dem Musikmeister. Von den Korachiten, ein Maskil. Gott, mit unseren Ohren haben wir gehört, unsere Väter haben uns erzählt: Ein großes Werk hast du in ihren Tagen ausgeführt, in den Tagen der Vorzeit.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
Mit deiner Hand vertriebst du Völker und pflanztest sie ein; du behandeltest Nationen übel, aber sie breitetest du aus.
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
Denn nicht durch ihr Schwert haben sie das Land in Besitz genommen und nicht ihr Arm schaffte ihnen Sieg, sondern deine Rechte und dein Arm und das Licht deines Angesichts, denn du hattest an ihnen Wohlgefallen.
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
Du bist ja mein König, o Gott: entbiete Hilfe für Jakob!
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
Durch dich stoßen wir unsere Bedränger nieder und durch deinen Namen zertreten wir unsere Widersacher.
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert schafft mir nicht Sieg.
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
Sondern du schaffst uns Sieg über unsere Bedränger und machst zu Schanden, die uns hassen.
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
Gottes rühmten wir uns allezeit und preisen immerdar deinen Namen. (Sela)
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
Und doch hast du uns verworfen und ließest uns in Schmach fallen und ziehst nicht mehr aus mit unseren Heeren.
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Du lässest uns zurückweichen vor dem Bedränger, und die uns hassen, haben sich Beute gemacht.
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
Du gabst uns hin wie Schafe zum Verzehren und zerstreutest uns unter die Heiden.
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
Du verkauftest dein Volk um ein Spottgeld und gewannst nichts durch ihren Kaufpreis.
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
Du machst uns zur Schmach bei unseren Nachbarn, zum Spott und Hohn bei unserer Umgebung.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Du machst uns zum Sprichwort unter den Heiden, und daß die Völker über uns den Kopf schütteln.
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
Meine Schmach steht mir immerfort vor Augen, und die Schande, die mir widerfahren, bedeckt mich,
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
daß ich die Schänder und Lästerer hören und die Feinde und Rachgierigen sehen muß.
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
Dies alles ist über uns gekommen, obschon wir deiner nicht vergessen, noch deinem Bunde die Treue gebrochen hatten.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
Unser Herz ist nicht zurückgewichen, noch bog unser Schritt ab von deinem Pfade,
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
daß du uns an der Stätte der Schakale zermalmt und uns mit Finsternis bedeckt hast.
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
Wenn wir des Namens unseres Gottes vergessen und unsere Hände ausgestreckt hätten zu einem fremden Gotte,
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
würde Gott das nicht erforschen? Er kennt ja die Geheimnisse des Herzens!
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
Nein, um deinetwillen werden wir immerfort dahingewürgt, werden geachtet wie Schlachtschafe!
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
Wache auf! Warum schläfst du, Herr? Erwache, verwirf nicht für immer!
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Warum verbirgst du dein Antlitz, vergissest unseres Elends und unserer Drangsal?
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
Denn unsere Seele ist bis zum Staube gebeugt, es klebt am Boden unser Leib.
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
Mache dich auf, uns zu helfen, und erlöse uns um deiner Gnade willen!
