Zəbur 44
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
Dem Vorsänger. Von den Söhnen Korahs, ein Maskil. Gott, mit unseren Ohren haben wir gehört, unsere Väter haben uns erzählt die Großtat, die du gewirkt hast in ihren Tagen, in den Tagen vor alters.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
Du, mit deiner Hand hast du Nationen ausgetrieben, und sie hast du gepflanzt, Völkerschaften hast du verderbt, und sie hast du ausgebreitet.
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
Denn nicht durch ihr Schwert haben sie das Land in Besitz genommen, und nicht ihr Arm hat sie gerettet; sondern deine Rechte und dein Arm und das Licht deines Angesichts, weil du Wohlgefallen an ihnen hattest.
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
Du selbst bist mein König, o Gott; gebiete die Rettungen Jakobs!
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
Durch dich werden wir niederstoßen unsere Bedränger; durch deinen Namen werden wir zertreten, die wider uns aufstehen.
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
Denn nicht auf meinen Bogen vertraue ich, und nicht wird mein Schwert mich retten.
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
Denn du rettest uns von unseren Bedrängern, und unsere Hasser machst du beschämt.
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
In Gott rühmen wir uns den ganzen Tag, und deinen Namen werden wir preisen ewiglich. (Sela)
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
Doch du hast uns verworfen und zu Schanden gemacht, und zogest nicht aus mit unseren Heeren.
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Du ließest uns zurückweichen vor dem Bedränger, und unsere Hasser haben für sich geraubt.
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
Du gabst uns hin wie Schlachtschafe, und unter die Nationen hast du uns zerstreut.
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
Du verkauftest dein Volk um ein Geringes und hast nicht hochgestellt ihren Preis.
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
Du machtest uns zum Hohne unseren Nachbarn, zum Spott und Schimpf denen, die uns umgeben.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Du machtest uns zum Sprichwort unter den Nationen, zum Kopfschütteln unter den Völkerschaften.
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
Den ganzen Tag ist vor mir meine Schande, und die Scham meines Angesichts hat mich bedeckt,
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
wegen der Stimme des Schmähers und Lästerers, wegen des Feindes und des Rachgierigen.
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
Dieses alles ist über uns gekommen, und wir haben deiner nicht vergessen, noch betrüglich gehandelt wider deinen Bund.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
Nicht ist unser Herz zurückgewichen, noch sind unsere Schritte abgebogen von deinem Pfade;
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
obgleich du uns zermalmt hast am Orte der Schakale, und uns bedeckt mit dem Schatten des Todes.
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
Wenn wir vergessen hätten den Namen unseres Gottes und unsere Hände ausgestreckt zu einem fremden Gott,
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
würde Gott das nicht erforschen? Denn er kennt die Geheimnisse des Herzens.
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
Doch um deinetwillen werden wir getötet den ganzen Tag, wie Schlachtschafe sind wir geachtet.
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
Erwache! Warum schläfst du, Herr? Wache auf! Verwirf uns nicht auf ewig!
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Warum verbirgst du dein Angesicht, vergissest unser Elend und unsere Bedrückung?
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
Denn unsere Seele ist in den Staub gebeugt, unser Bauch klebt an der Erde.
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
Stehe auf, uns zur Hilfe, und erlöse uns um deiner Güte willen!
