< Zəbur 44 >
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. (Selah)
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness' sake.