Zəbur 44
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, what work thou didst in their days, in the times of old.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
How thou didst drive out the heathen with thy hand, and plantedst them; how thou didst afflict the people, and cast them out.
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
For they got not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favour unto them.
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
Through thee will we push down our enemies: through thy name will we tread them under that rise up against us.
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Thou makest us to turn back from the enemy: and they which hate us spoil for themselves.
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
Thou hast given us like sheep appointed for meat; and hast scattered us among the heathen.
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
Thou sellest thy people for nought, and dost not increase thy wealth by their price.
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
Thou makest us a reproach to our neighbours, a scorn and a derision to them that are round about us.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Thou makest us a byword among the heathen, a shaking of the head among the people.
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
My confusion is continually before me, and the shame of my face hath covered me,
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
Though thou hast sore broken us in the place of dragons, and covered us with the shadow of death.
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
Shall not God search this out? for he knoweth the secrets of the heart.
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
Yea, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
Awake, why sleepest thou, O Lord? arise, cast us not off for ever.
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Wherefore hidest thou thy face, and forgettest our affliction and our oppression?
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth unto the earth.
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
Arise for our help, and redeem us for thy mercies’ sake.
