Zəbur 44
1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Maskil.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
Gud, vi har hørt det med egne Ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Daad i deres Dage, i Fortids Dage med din Haand;
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
thi ej paa min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Til Haan for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste paa Hovedet ad os.
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Aasyn
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
for spottende, haanende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løndom —
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Vaagn op, hvi sover du, Herre? Bliv vaagen, forstød ej for stedse!
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
Hvorfor vil du skjule dit Aasyn, glemme vor Nød og Trængsel?
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden. Staa op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!
