Zəbur 43

1 Ey Allah, etibarsız millətə qarşı olan mübarizəmdən Məni haqlı çıxart, Məni hiyləgər, fitnəkar adamın əlindən qurtar.

Be Thou my judge, O God, and plead my cause against an ungodly nation; O deliver me from the deceitful and unjust man.

2 Çünki Sən pənah gətirdiyim Allahsan. Niyə məni atmısan? Düşmənin zülmünə görə niyə yaslı gəzməliyəm?

For Thou art the God of my strength; why hast Thou cast me off? Why go I mourning under the oppression of the enemy?

3 Göndər Öz nurunu, həqiqətini, Qoy yolunu mənə göstərsinlər, Müqəddəs dağına, məskənlərinə Qoy məni aparsınlar.

O send out Thy light and Thy truth; let them lead me; let them bring me unto Thy holy mountain, and to Thy dwelling-places.

4 Onda Allahın qurbangahına, Sevincim, fərəhim olan Allahımın yanına gedərəm. Lira çalıb Sənə şükür edərəm, Ey Allah, mənim Allahım.

Then will I go unto the altar of God, unto God, my exceeding joy; and praise Thee upon the harp, O God, my God.

5 Mənim qəlbim, niyə qırılmısan? Axı niyə bu köksümdə təlaşlanırsan? Ümidini yenə Allaha bağla, Qoy Allahıma – məni qurtarana şükür edim.

Why art thou cast down, O my soul? and why moanest thou within me? Hope thou in God; for I shall yet praise Him, the salvation of my countenance, and my God.