Zəbur 38
1 Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
2 Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
3 Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
4 Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
5 Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
6 Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
7 Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
8 Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
9 Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
10 Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
11 Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
12 Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
13 Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
14 Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
15 Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
16 Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
17 Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
18 Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
19 Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
20 Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
21 Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
22 Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!
