< Zəbur 38 >

1 Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
Psalmus David, in recordationem sabbati. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
2 Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
3 Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
Non est sanitas in carne mea a facie irae tuae: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
4 Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum: et sicut onus grave gravatae sunt super me.
5 Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
Putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae, a facie insipientiae meae.
6 Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
7 Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
8 Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam.
12 Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
13 Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
15 Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
16 Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
Quoniam iniquitatem meam annunciabo: et cogitabo pro peccato meo.
19 Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
21 Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
22 Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meae.

< Zəbur 38 >