Zəbur 38
1 Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
2 Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
3 Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
4 Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
7 Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
8 Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
13 Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
15 Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
19 Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
21 Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
22 Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
