Zəbur 38
1 Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:
2 Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.
3 Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;
4 Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.
5 Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;
6 Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.
7 Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;
8 Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.
9 Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;
10 Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.
11 Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;
12 Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.
13 Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,
14 Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.
15 Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;
16 Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.
17 Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;
18 Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.
19 Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,
20 Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.
21 Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!
22 Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!
