Zəbur 38
1 Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
En Salme af David. Lehazkir.
2 Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!
3 Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.
4 Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;
5 Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.
6 Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;
7 Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.
8 Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,
9 Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.
10 Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;
11 Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.
12 Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;
13 Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.
14 Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,
15 Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.
16 Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,
17 Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«
18 Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;
19 Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.
20 Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,
21 Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.
22 Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!
