Zəbur 38
1 Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
Žalm Davidův k připomínání. Hospodine, v prchlivosti své netresci mne, ani v hněvě svém kárej mne.
2 Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
Nebo střely tvé uvázly ve mně, a ruka tvá na mne těžce dolehla.
3 Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
Nic není celého v těle mém pro tvou hněvivost, nemají pokoje kosti mé pro hřích můj.
4 Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
Nebo nepravosti mé vzešly nad hlavu mou, jako břímě těžké nemožné jsou mi k unesení.
5 Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
Zahnojily se, a kyší rány mé pro bláznovství mé.
6 Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
Pohrbený a sklíčený jsem náramně, každého dne v smutku chodím.
7 Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
Nebo ledví má plná jsou mrzkosti, a nic není celého v těle mém.
8 Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
Zemdlen jsem a potřín převelice, řvu pro úzkost srdce svého.
9 Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
Pane, před tebou jest všecka žádost má, a vzdychání mé není před tebou skryto.
10 Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
Srdce mé zmítá se, opustila mne síla má, i to světlo očí mých není se mnou.
11 Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
Ti, kteříž mne milovali, a tovaryši moji, štítí se ran mých, a příbuzní moji zdaleka stojí.
12 Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
Ti pak, kteříž stojí o bezživotí mé, osídla lécejí, a kteříž mého zlého hledají, mluví převráceně, a přes celý den lest a chytrost smýšlejí.
13 Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
Ale já jako hluchý neslyším, a jako němý, kterýž neotvírá úst svých;
14 Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
Tak jsem, jako člověk, kterýž neslyší, a v jehož ústech není žádného odporu.
15 Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
Nebo na tě, Hospodine, očekávám, ty za mne odpovíš, Pane Bože můj.
16 Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
Nebo jsem řekl: Ať se neradují ze mne, poklesla-li by se noha má, ať se pyšně nepozdvihují nade mnou,
17 Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
Poněvadž k snášení bíd hotov jsem, anobrž bolest má vždycky jest přede mnou.
18 Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
A že nepravosti své vyznávám, a pro hřích svůj tesklím.
19 Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
Pročež nepřátelé moji veseli jsouce, silí se, a rozmnožují se ti, kteříž mne bez příčiny nenávidí.
20 Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
A zlým za dobré mi se odplacujíce, činí mi protivenství, proto že dobrého následuji.
21 Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
Neopouštějž mne, Hospodine Bože můj, nevzdalujž se ode mne.
22 Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
Přispěj k spomožení mému, Pane spasení mého.
