< Zəbur 33 >

1 Ey salehlər, Rəbbi mədh edin, Ürəyidüz olanlara həmd söyləmək yaraşır.
Ku rera da farin ciki ga Ubangiji ku adalai; daidai ne masu gaskiya su yabe shi.
2 Lira çalın, Rəbbə şükür edin, On telli çənglə Onu tərənnüm edin,
Ku yabi Ubangiji da garaya; ku yi kiɗi gare shi da molo mai tsirkiya goma.
3 Ona yeni bir nəğmə oxuyun, Sevinc nidaları ilə çalın.
Ku rera masa sabuwar waƙa; ku yi kiɗi da gwaninta, ku kuma yi sowa don farin ciki.
4 Çünki Rəbbin sözü haqdır, Hər işini sədaqətlə aparır.
Gama maganar Ubangiji daidai ne da kuma gaskiya; yana da aminci cikin kome da yake yi.
5 Rəbb salehliyi və ədaləti sevir, Yer üzü Onun məhəbbəti ilə dolur.
Ubangiji yana ƙaunar adalci duniya ta cika da ƙaunarsa marar ƙarewa.
6 Göylər Rəbbin sözü ilə, Səma cisimləri Onun hökmü ilə yarandı.
Ta wurin maganar Ubangiji aka yi sammai, rundunar taurarinsu kuwa da numfashin bakinsa.
7 Dənizin sularını bir yerə yığdı, Dərin suları anbarlarda saxladı.
Ya tattara ruwan teku cikin tuluna; ya sa zurfafa cikin gidajen ajiya.
8 Qoy bütün dünya Rəbdən qorxsun, Bütün yer üzünün əhalisi Onu şərəfləndirsin.
Bari dukan duniya ta ji tsoron Ubangiji; bari dukan mutanen duniya su girmama shi.
9 Çünki nə söylədi, mövcud oldu, Nə əmr etdi, quruldu.
Gama ya yi magana, abu ya kuwa kasance; ya umarta, ya kuwa tsaya daram.
10 Rəbb millətlərin məsləhətini puç edər, Xalqların məqsədini heç edər.
Ubangiji yakan soke shirye-shiryen al’ummai; yakan wofintar da manufofin mutane.
11 Lakin Rəbbin məsləhəti əbədi olar, Ürəyinin məqsədi nəsillər ötsə də, qalar.
Amma shirye-shiryen Ubangiji kan tsaya daram har abada, manufofin zuciyarsa kuwa har dukan zamanai.
12 Nə bəxtiyardır o millət ki Allahı Rəbdir, O xalq ki Rəbb onu irs olaraq seçmişdir.
Mai farin ciki ce al’ummar da Allah ne Ubangijinta, mutanen da ya zaɓa don gādonsa.
13 Rəbb göylərdən baxır, Bütün bəşər övladlarını görür,
Daga sama Ubangiji ya duba ya kuwa ga dukan’yan adam;
14 Taxtında oturduğu yerdən Bütün dünya əhalisini görür.
daga mazauninsa yana lura da dukan waɗanda suke zama a duniya,
15 Odur hər bir insanın ürəyini yaradan, Əməllərini anlayan.
shi da ya yi zukatan duka, wanda yake kula da kome da suke yi.
16 Qoşunun çoxluğu ilə heç bir padşah qurtulmaz, Qolunun gücü ilə heç bir cəngavər zəfər çalmaz.
Babu sarkin da ake ceto ta wurin yawan mayaƙansa; ba jarumin da kan kuɓuta ta wurin yawan ƙarfinsa.
17 Qələbə üçün at boş şeydir, Qüvvətinin çoxluğu ilə bir kimsə xilas olmaz.
Dogara a kan doki don ceto banza ne; duk da yawan ƙarfinsa ba ya ceto.
18 Rəbbin gözü Ondan qorxanlara, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlara baxar.
Amma idanun Ubangiji suna a kan wanda yake tsoronsa, a kan waɗanda suke sa zuciya cikin ƙaunarsa marar ƙarewa,
19 İstəyir ki, onları ölümdən qurtarsın, Qıtlıqda belə, onlar sağ qalsın.
don yă cece su daga mutuwa ya bar su da rai a lokacin yunwa.
20 Könlümüz Rəbbin yolunu gözlər, Odur köməyimiz və sipərimiz.
Muna jiran Ubangiji da bege; shi ne taimakonmu da garkuwarmu.
21 Bizim qəlbimiz Onda sevinc tapır, Müqəddəs isminə arxalanmışıq.
A cikinsa zukatanmu na farin ciki, gama mun dogara cikin sunansa mai tsarki.
22 Ya Rəbb, ümidimizi Sənə bağlamışıq, Məhəbbətin üzərimizdən tükənməsin.
Bari ƙaunarka marar ƙarewa ta zauna a kanmu, ya Ubangiji, ko ma da muke sa begenmu a gare ka.

< Zəbur 33 >