Zəbur 30

1 Davudun məzmuru. Məbədin təqdisinə aid ilahi. Ya Rəbb, Səni ucaldıram, Çünki Sən məni qurtardın, Düşməni mənə görə sevinməyə qoymadın.

(En salme. En sang ved husets indvielse. Af David.) HERRE, jeg ophøjer dig, thi du bjærgede mig, lod ej mine Fjender glæde sig over mig;

2 Ya Rəbb Allahım, Səni imdada çağırarkən Mənə şəfa verdin.

HERRE min Gud, jeg råbte til dig, og du helbredte mig.

3 Ya Rəbb, canımı Ölülər diyarından azad etdin, Qəbirə düşməyim deyə Sən mənə həyat verdin. (Sheol h7585)

Fra Dødsriget, HERRE, drog du min Sjæl, kaldte mig til Live af Gravens Dyb. (Sheol h7585)

4 Ey Rəbbin möminləri, Onu tərənnüm edin, Onun müqəddəs isminə şükür edin.

Lovsyng HERREN, I hans fromme, pris hans hellige Navn!

5 Çünki qəzəbi bir anlıq olur, Lütfü isə ömür boyu qalır. Kimin bir gecə gözündən yaş tökülərsə, Onun üçün sübh tezdən sevinc doğar.

Thi et Øjeblik varer hans Vrede, Livet igennem hans Nåde; om Aftenen gæster os Gråd, om Morgenen Frydesang.

6 Dinclik tapanda dedim: «Əsla sarsılmaram».

Jeg tænkte i min Tryghed: "Jeg rokkes aldrig i Evighed!"

7 Ya Rəbb, lütfünlə məni Bir dağ kimi möhkəm etdin. Sonra məndən üz gizlətdin, Canıma vəlvələ düşdü.

HERRE, i Nåde havde du fæstnet mit Bjerg; du skjulte dit Åsyn, jeg blev forfærdet.

8 Ya Rəbb, Səni çağırdım, Xudavəndə belə yalvardım:

Jeg råbte, HERRE, til dig, og tryglende bad jeg til HERREN:

9 «Qanımı töküb qəbirə düşsəm, Sənə fayda verərmi? Torpaq Sənə şükür edə bilərmi, Sədaqətini elan edə bilərmi?

"Hvad Vinding har du af mit Blod, af at jeg synker i Graven? Kan Støv mon takke dig, råbe din Trofasthed ud?

10 Ya Rəbb, dinlə, mənə lütf et, Ya Rəbb, köməyimə çat».

HERRE, hør og vær nådig, HERRE, kom mig til Hjælp!"

11 Yasımı şənliyə çevirdin, Çulumu çıxarıb məni sevincə bürüdün.

Du vendte min Sorg til Dans, løste min Sørgedragt, hylled mig i Glæde,

12 Ona görə susmayacağam, Səni ucadan tərənnüm edəcəyəm. Ya Rəbb Allahım, Sənə daim şükür edəcəyəm!

at min Ære skal prise dig uden Ophør. HERRE min Gud, jeg vil takke dig evigt!