< Zəbur 3 >

1 Davudun məzmuru. Oğlu Avşalomun qarşısından qaçanda. Ya Rəbb, düşmənlərim nə qədər çoxalıb! Əleyhimə qalxanlar nə qədər artıb!
Ein salme av David, då han flydde for Absalom, son sin. Herre, kor mange mine fiendar er! Mange reiser seg imot meg.
2 Mənim üçün çoxları deyir: «Allahdan ona xilas yoxdur». (Sela)
Mange segjer til mi sjæl: «Det finst ikkje frelsa for honom hjå Gud.» (Sela)
3 Amma Sən, ya Rəbb, ətrafımda sipərsən, Şərəfimsən, başımı ucaldan Sənsən!
Men du, Herre, er min skjold, mi æra og den som lyfter mitt hovud.
4 Rəbbi ucadan səsləyirəm, O, müqəddəs dağından mənə cavab verir. (Sela)
Eg ropar høgt til Herren, og han svarar meg frå sitt heilage fjell. (Sela)
5 Mən yatıram, yuxuya gedirəm, Yenə oyanıram, çünki Rəbb mənə kömək edir.
Eg lagde meg og sovna; eg vakna upp, for Herren held meg uppe.
6 Hər yandan məni mühasirəyə alan On minlərlə xalqdan qorxmuram.
Eg ottast ikkje for ti tusund av folk, som hev lægra seg imot meg rundt ikring.
7 Qalx, ya Rəbb! Ey Allahım, məni qurtar! Çünki Sən bütün düşmənlərimin əngindən vurursan, Pislərin dişlərini qırırsan.
Statt upp, Herre, frels meg, min Gud! For du hev slege alle mine fiendar på kinni, du hev knasa tennerne på dei ugudlege.
8 Qurtuluş Rəbdəndir, Qoy Sənin xeyir-duan xalqının üzərində olsun! (Sela)
Herren høyrer frelsa til. Lat di velsigning vera yver ditt folk! (Sela)

< Zəbur 3 >