Zəbur 3
1 Davudun məzmuru. Oğlu Avşalomun qarşısından qaçanda. Ya Rəbb, düşmənlərim nə qədər çoxalıb! Əleyhimə qalxanlar nə qədər artıb!
En Psalme af David; der han flyede for Absaloms, sin Søns, Ansigt.
2 Mənim üçün çoxları deyir: «Allahdan ona xilas yoxdur». (Sela)
Herre! hvor ere mine Fjender mange! Mange staa op imod mig.
3 Amma Sən, ya Rəbb, ətrafımda sipərsən, Şərəfimsən, başımı ucaldan Sənsən!
Mange sige til min Sjæl: Han har ingen Frelse hos Gud. (Sela)
4 Rəbbi ucadan səsləyirəm, O, müqəddəs dağından mənə cavab verir. (Sela)
Men du, Herre! er et Skjold for mig, min Ære, og den, der opløfter mit Hoved.
5 Mən yatıram, yuxuya gedirəm, Yenə oyanıram, çünki Rəbb mənə kömək edir.
Jeg raaber til Herren med min Røst, og han bønhører mig fra sit hellige Bjerg. (Sela)
6 Hər yandan məni mühasirəyə alan On minlərlə xalqdan qorxmuram.
Jeg lagde mig og sov; jeg opvaagnede, thi Herren opholder mig.
7 Qalx, ya Rəbb! Ey Allahım, məni qurtar! Çünki Sən bütün düşmənlərimin əngindən vurursan, Pislərin dişlərini qırırsan.
Jeg vil ikke frygte for ti Tusinde af Folk, som have lagt sig trindt omkring imod mig.
8 Qurtuluş Rəbdəndir, Qoy Sənin xeyir-duan xalqının üzərində olsun! (Sela)
Staa op, Herre! frels mig, min Gud! thi du har slaget alle mine Fjender paa Kinden; du har sønderbrudt de ugudeliges Tænder. Hos Herren er Frelsen; din Velsignelse være over dit Folk! (Sela)
