< Zəbur 29 >
1 Davudun məzmuru. Ey ilahi varlıqlar, Rəbbə verin – İzzəti, qüdrəti Rəbbə verin!
Giver Herren, I Guds Børn! giver Herren Ære og Styrke.
2 Adına layiq olan izzəti Rəbbə verin, Müqəddəslik zinəti ilə Rəbbə səcdə edin!
Giver Herren hans Navns Ære, tilbeder for Herren i hellig Prydelse.
3 Rəbbin səsi suların üzərindədir, Ehtişam Allahı gurlayar, Rəbb ümman suların üzərindədir.
Herrens Røst er over Vandene; Ærens Gud tordner; Herren er over de store Vande.
4 Rəbbin səsi qüdrətlidir, Rəbbin səsi əzəmətlidir,
Herrens Røst er med Kraft; Herrens Røst er med Herlighed.
5 Rəbbin səsi sidr ağaclarını sındırar, Rəbb Livan sidrlərini qırar.
Herrens Røst sønderbryder Cedre, og Herren har sønderbrudt Libanons Cedre.
6 Livan dağlarını dana kimi, Siryon dağını çöl buğası kimi tullandırar.
Og han gør, at de springe som en Kalv, Libanon og Sirjon som en ung Enhjørning.
7 Rəbbin səsi şimşəkləri çaxdırar,
Herrens Røst slaar ned med Ildsluer.
8 Rəbbin səsi çölləri lərzəyə salar, Rəbb Qadeş çölünü lərzəyə salar.
Herrens Røst gør, at Ørken bæver; Herren gør, at Kades's Ørk bæver.
9 Rəbbin səsi maralları doğuzdurar, Rəbbin səsi meşələri çılpaq qoyar. Məbədində hamı deyər: «Ehtişamlısan!»
Herrens Røst bringer Hinder til at føde og blotter Skovene; men i hans Tempel siger enhver: „Ære!‟
10 Rəbb daşan sular üstündəki taxtında oturub, O, əbədi Padşahdır, taxtında oturub.
Herren har siddet ved Syndfloden, og Herren sidder, en Konge evindelig.
11 Rəbb Öz xalqına qüvvət verir, O, xalqına firavanlıq və bərəkət verir.
Herren skal give sit Folk Kraft; Herren skal velsigne sit Folk i Freden.