Zəbur 26

1 Davudun məzmuru. Məni haqlı çıxar, ya Rəbb, Çünki mən kamalla gəzmişəm, Sarsılmadan Rəbbimə güvənmişəm.

Af David. Skaf mig Ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler paa HERREN uden at vakle.

2 Ya Rəbb, məni sınaqdan keçir, Sən məni imtahan et, Qəlbimi, fikirlərimi saf et.

Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;

3 Məhəbbətin gözümün önündə durur, Sənin sədaqətinlə gəzirəm.

thi din Miskundhed staar mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.

4 Yalançı insanlarla oturmuram, İkiüzlülərlə yoldaşlıq etmirəm,

Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.

5 Yaramazların məclisinə nifrət edirəm, Pislərlə oturmuram.

Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.

6 Ya Rəbb, günahsızlıq içində əllərimi yuyuram, Qurbangahının başına dolanıram,

Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,

7 Şükür səsimi ucaldıram, Bütün xariqələrini bəyan edirəm.

for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.

8 Ya Rəbb, məskənin olan evi, Calalının sakin olduğu yeri sevirəm.

HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.

9 Məni günahkarlara qatıb aparma, Qatillərlə birgə canımı alma.

Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,

10 Onlar pis niyyəti əllərində tutublar, Sağ əllərini rüşvətlə doldurublar.

i hvis Hænder er Skændselsdaad, hvis højre er fuld af Bestikkelse.

11 Mənsə kamalla gəzirəm, Məni qurtar, mənə lütf et!

Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig naadig!

12 Ayağım düzlük üstündə durur, Cəmiyyətin içində Rəbbə alqış edəcəyəm.

Min Fod staar paa den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.