< Zəbur 23 >
1 Davudun məzmuru. Rəbb mənim çobanımdır, möhtac olmaram.
Ein salme av David. Herren er min hyrding, det vantar meg ingen ting.
2 O, məni yaşıl çəmənlərdə dincəldir, Sakit axan sular kənarında gəzdirir.
Han fører meg til læger på grøne engjar; han leider meg til vatn der eg finn kvila.
3 Məni yenə də canlandırır, İsmi şərəfinə salehlik yolları ilə aparır.
Han kveikjer mi sjæl, han fører meg på rettferds stigar for sitt namn skuld.
4 Ölüm kölgəsinin dərəsində gəzsəm belə, Şərdən qorxmaram, çünki Sən mənimləsən, Sənin əsan, Sənin dəyənəyin mənə təsəlli verir.
Endå um eg gjeng i daudeskuggens dal, so ottast eg ikkje for noko vondt; for du er med meg, din kjepp og din stav dei trøystar meg.
5 Düşmənlərimin qarşısında Mənim üçün süfrə açırsan, Başıma ətirli yağ çəkirsən, Ağzınadək camımı doldurursan.
Du dukar bord åt meg framfor augo på mine fiendar, du salvar mitt hovud med olje; det fløder yver mitt staup.
6 Bəli, bütün həyatım boyu Yaxşılıq, məhəbbət məni izləyir. Bütün ömrüm boyu Rəbbin evində yaşayacağam!
Berre lukka og miskunn skal fylgja meg alle mine livdagar, og eg skal bu i Herrens hus i ævelengd.