< Zəbur 23 >
1 Davudun məzmuru. Rəbb mənim çobanımdır, möhtac olmaram.
Dávid zsoltára. Az Úr az én pásztorom; nem szűkölködöm.
2 O, məni yaşıl çəmənlərdə dincəldir, Sakit axan sular kənarında gəzdirir.
Fűves legelőkön nyugtat engem, és csendes vizekhez terelget engem.
3 Məni yenə də canlandırır, İsmi şərəfinə salehlik yolları ilə aparır.
Lelkemet megvidámítja, az igazság ösvényein vezet engem az ő nevéért.
4 Ölüm kölgəsinin dərəsində gəzsəm belə, Şərdən qorxmaram, çünki Sən mənimləsən, Sənin əsan, Sənin dəyənəyin mənə təsəlli verir.
Még ha a halál árnyékának völgyében járok is, nem félek a gonosztól, mert te velem vagy; a te veszsződ és botod, azok vigasztalnak engem.
5 Düşmənlərimin qarşısında Mənim üçün süfrə açırsan, Başıma ətirli yağ çəkirsən, Ağzınadək camımı doldurursan.
Asztalt terítesz nékem az én ellenségeim előtt; elárasztod fejem olajjal; csordultig van a poharam.
6 Bəli, bütün həyatım boyu Yaxşılıq, məhəbbət məni izləyir. Bütün ömrüm boyu Rəbbin evində yaşayacağam!
Bizonyára jóságod és kegyelmed követnek engem életem minden napján, s az Úr házában lakozom hosszú ideig.