Zəbur 22
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?
Bože, Bože moj! zašto si me ostavio udaljivši se od spasenja mojega, od rijeèi vike moje?
2 Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.
Bože moj! vièem danju, a ti me ne slušaš, i noæu, ali nemam mira.
3 Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!
Sveti, koji živiš u pohvalama Izrailjevim!
4 Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.
U tebe se uzdaše oci naši, uzdaše se, i ti si ih izbavljao.
5 Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.
Tebe prizivaše, i spasavaše se; u tebe se uzdaše, i ne ostajaše u sramoti.
6 Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.
A ja sam crv, a ne èovjek; potsmijeh ljudima i rug narodu.
7 Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:
Koji me vide, svi mi se rugaju, razvaljuju usta, mašu glavom,
8 «Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».
I govore: oslonio se na Gospoda, neka mu pomože, neka ga izbavi, ako ga miluje.
9 Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.
Ta, ti si me izvadio iz utrobe; ti si me umirio na sisi matere moje.
10 Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.
Za tobom pristajem od roðenja, od utrobe matere moje ti si Bog moj.
11 Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.
Ne udaljuj se od mene; jer je nevolja blizu, a nema pomoænika.
12 Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.
Opteèe me mnoštvo telaca; jaki volovi Vasanski opkoliše me;
13 Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.
Razvališe na me usta svoja. Lav je gladan lova i rièe.
14 Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.
Kao voda razlih se; rasuše se sve kosti moje; srce moje posta kao vosak, rastopilo se u meni.
15 Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.
Sasuši se kao crijep krjepost moja, i jezik moj prionu za grlo, i u prah smrtni meæeš me.
16 Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.
Opkoliše me psi mnogi; èeta zlikovaca ide oko mene, probodoše ruke moje i noge moje.
17 Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!
Mogao bih izbrojiti sve kosti svoje. Oni gledaju, i od mene naèiniše stvar za gledanje.
18 Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.
Dijele haljine moje meðu sobom, i za dolamu moju bacaju ždrijeb.
19 Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!
Ali ti, Gospode, ne udaljuj se. Silo moja, pohitaj mi u pomoæ.
20 Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,
Izbavi od maèa dušu moju, od psa jedinicu moju.
21 Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.
Saèuvaj me od usta lavovijeh, i od rogova bivolovih, èuvši, izbavi me.
22 İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:
Kazujem ime tvoje braæi; usred skupštine hvaliæu te.
23 «Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!
Koji se bojite Gospoda, hvalite ga. Sve sjeme Jakovljevo! poštuj ga. Boj ga se, sve sjeme Izrailjevo!
24 Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».
Jer se ne ogluši molitve ništega niti je odbi; ne odvrati od njega lica svojega, nego ga usliši kad ga zazva.
25 Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.
Tebe æu hvaliti na skupštini velikoj; zavjete svoje svršiæu pred onima koji se njega boje.
26 Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!
Neka jedu ubogi i nasite se, i neka hvale Gospoda koji ga traže; živo da bude srce vaše dovijeka.
27 Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.
Opomenuæe se i obratiæe se ka Gospodu svi krajevi zemaljski, i pokloniæe se pred njim sva plemena neznabožaèka.
28 Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!
Jer je Gospodnje carstvo; on vlada narodima.
29 Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.
Ješæe i pokloniæe se svi pretili na zemlji; pred njim æe pasti svi koji slaze u prah, koji ne mogu saèuvati duše svoje u životu.
30 Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;
Sjeme æe njihovo služiti njemu. Kazivaæe se za Gospoda rodu potonjemu.
31 Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.
Doæi æe, i kazivaæe pravdu njegovu ljudima njegovijem, koji æe se roditi; jer je on uèinio ovo.
