< Zəbur 22 >
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?
Til songmeisteren etter «Morgonraudens hind»; ein salme av David. Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg? Dei ord eg skrik ut, er langt burte frå mi frelsa.
2 Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.
Min Gud! eg ropar um dagen, og du svarar meg ikkje, og um natti, og eg fær ikkje tegja.
3 Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!
Og du er då heilag, du som bur yver Israels lovsongar.
4 Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.
På deg leit våre feder; dei leit på deg, og du frelste deim.
5 Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.
Til deg ropa dei og slapp undan; på deg leit dei og vart ikkje til skammar.
6 Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.
Men eg er ein makk og ikkje ein mann, ei spott for menneskje og vanvyrd av folk.
7 Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:
Alle som ser meg, spottar meg, rengjer munnen og rister på hovudet og segjer:
8 «Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».
«Legg det på Herren! han frelse honom, han berge honom, sidan han hev hugnad i honom!»
9 Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.
Ja, du er den som drog meg fram frå morslivet, som let meg kvila trygt ved morsbrjostet.
10 Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.
På deg er eg kasta frå morslivet, frå morsfanget er du min Gud.
11 Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.
Ver ikkje langt burte frå meg! for trengsla er nær, for det finst ingen hjelpar.
12 Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.
Sterke uksar ringar meg inne, Basans stutar kringset meg.
13 Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.
Dei spilar upp sitt gap imot meg, som ei flengjande og burande løva.
14 Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.
Eg er runnen ut som vatn, og alle mine bein skilst frå kvarandre; mitt hjarta hev vorte voks, smolte inst i mitt liv.
15 Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.
Mi kraft er uppturka som eit krusbrot, mi tunga kleimer seg til min gom, og du legg meg ned i daudens dust.
16 Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.
For hundar hev sanka seg um meg, ein hop av illmenne kringsett meg; dei hev gjenombora mine hender og mine føter.
17 Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!
Eg kann telja alle mine bein; dei skodar til, dei ser på meg med lyst.
18 Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.
Dei skifte mine klæde millom seg og kasta lut um min kjole.
19 Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!
Men du, Herre, ver ikkje langt burte, du min styrke, skunda deg å hjelpa meg!
20 Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,
Fria mi sjæl frå sverdet, mi einaste frå hundevald!
21 Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.
Frels meg frå løvegap, og frå villukse-horn - du bønhøyrer meg!
22 İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:
Eg vil forkynna ditt namn for mine brør, midt i ålmugen vil eg lova deg.
23 «Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!
De som ottast Herren, lova honom, all Jakobs ætt, æra honom, og hav age for honom, all Israels ætt!
24 Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».
For han hev ikkje vanvyrdt og ikkje stygst ved ein armings armodsdom, og ikkje løynt si åsyn for honom; men då han ropa til honom, høyrde han.
25 Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.
Frå deg kjem min lovsong i ein stor ålmuge; eg vil avgjera mine lovnader for deira augo som ottast honom.
26 Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!
Dei audmjuke skal eta og verta mette; dei som søkjer Herren, skal lova honom. Dykkar hjarta live til æveleg tid!
27 Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.
Alle endarne av jordi skal koma det i hug og venda um til Herren, og alle heidninge-ætter skal tilbeda for di åsyn.
28 Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!
For riket høyrer Herren til, og han råder yver alle hedningarne.
29 Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.
Alle rikmenner på jordi skal eta og tilbeda; for hans åsyn skal dei bøygja kne, alle dei som stig ned i dusti, og den som ikkje kann halda si sjæl i live.
30 Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;
Etterkomarar skal tena honom; det skal verta fortalt um Herren til den komande ætt.
31 Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.
Dei skal koma og forkynna hans rettferd for det folk som vert født, at han hev gjort det.