Zəbur 22
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?
Az éneklőmesternek az ajjelethassakhar szerint; Dávid zsoltára. Én Istenem, én Istenem, miért hagytál el engemet? Távol van megtartásomtól jajgatásomnak szava.
2 Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.
Én Istenem, kiáltok nappal, de nem hallgatsz meg; éjjel is és nincs nyugodalmam.
3 Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!
Pedig te szent vagy, a ki Izráel dícséretei között lakozol.
4 Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.
Benned bíztak atyáink; bíztak és te megszabadítottad őket.
5 Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.
Hozzád kiáltottak és megmenekültek; benned bíztak és nem szégyenültek meg.
6 Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.
De én féreg vagyok s nem férfiú; embereknek csúfja és a nép útálata.
7 Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:
A kik engem látnak, mind csúfolkodnak rajtam, félrehúzzák ajkaikat és hajtogatják fejöket:
8 «Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».
Az Úrra bízta magát, mentse meg őt; szabadítsa meg őt, hiszen gyönyörködött benne!
9 Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.
Mert te hoztál ki engem az anyám méhéből, és biztattál engem anyámnak emlőin.
10 Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.
Születésem óta a te gondod voltam; anyám méhétől fogva te voltál Istenem.
11 Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.
Ne légy messze tőlem, mert közel a nyomorúság, és nincs, a ki segítsen.
12 Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.
Tulkok sokasága kerített be engem, körülfogtak engem Básán bikái.
13 Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.
Feltátották rám szájokat, mint a ragadozó és ordító oroszlán.
14 Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.
Mint a víz, úgy kiöntettem; csontjaim mind széthullottak; szívem olyan lett, mint a viasz, megolvadt belső részeim között.
15 Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.
Erőm kiszáradt, mint cserép, nyelvem ínyemhez tapadt, és a halál porába fektetsz engemet.
16 Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.
Mert ebek vettek körül engem, a gonoszok serege körülfogott; átlyukasztották kezeimet és lábaimat.
17 Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!
Megszámlálhatnám minden csontomat, ők pedig csak néznek s bámulnak rám.
18 Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.
Megosztoznak ruháimon, és köntösömre sorsot vetnek.
19 Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!
De te, Uram, ne légy messze tőlem; én erősségem, siess segítségemre.
20 Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,
Szabadítsd meg lelkemet a kardtól, s az én egyetlenemet a kutyák körmeiből.
21 Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.
Ments meg engem az oroszlán torkából, és a bivalyok szarvai közül hallgass meg engem.
22 İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:
Hadd hirdessem nevedet atyámfiainak, és dicsérjelek téged a gyülekezetben.
23 «Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!
Ti, a kik félitek az Urat, dicsérjétek őt! Jákób minden ivadékai dicsőítsétek őt, és féljétek őt Izráel minden magzata!
24 Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».
Mert nem veti meg és nem útálja meg a szegény nyomorúságát; és nem rejti el az ő orczáját előle, és mikor kiált hozzá, meghallgatja.
25 Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.
Felőled lesz dicséretem a nagy gyülekezetben. Az én fogadásaimat megadom azok előtt, a kik félik őt.
26 Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!
Esznek a nyomorultak és megelégesznek, dicsérik az Urat, a kik őt keresik. Éljen szívetek örökké!
27 Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.
Megemlékeznek és megtérnek az Úrhoz a föld minden határai, és leborul előtted a pogányok minden nemzetsége.
28 Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!
Mert az Úré a királyi hatalom, uralkodik a pogányokon is.
29 Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.
Esznek és leborulnak a föld gazdagai mind; ő előtte hajtanak térdet, a kik a porba hullanak, és a ki életben nem tarthatja lelkét.
30 Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;
Őt szolgálják a fiak, az Úrról beszélnek az utódoknak.
31 Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.
Eljőnek s hirdetik az ő igazságát az ő utánok való népnek, hogy ezt cselekedte!
