< Zəbur 22 >
1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?
(Til sangmesteren. Efter "morgenrødens hind". En salme af David.) Min Gud, min Gud, hvorfor har du forladt mig? Mit Skrig til Trods er Frelsen mig fjern.
2 Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.
Min Gud, jeg råber om Dagen, du svarer ikke, om Natten, men finder ej Hvile.
3 Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!
Og dog er du den hellige, som troner på Israels Lovsange.
4 Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.
På dig forlod vore Fædre sig, forlod sig, og du friede dem;
5 Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.
de råbte til dig og frelstes, forlod sig på dig og blev ikke til Skamme.
6 Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.
Men jeg er en Orm og ikke en Mand, til Spot for Mennesker, Folk til Spe;
7 Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:
alle, der ser mig, håner mig, vrænger Mund og ryster på Hovedet:
8 «Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».
"Han har væltet sin Sag på HERREN; han fri ham og frelse ham, han har jo Velbehag i ham."
9 Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.
Ja, du drog mig af Moders Liv, lod mig hvile trygt ved min Moders Bryst;
10 Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.
på dig blev jeg kastet fra Moders Skød, fra Moders Liv var du min Gud.
11 Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.
Vær mig ikke fjern, thi Trængslen er nær, og ingen er der, som hjælper!
12 Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.
Stærke Tyre står omkring mig, Basans vældige omringer mig,
13 Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.
spiler Gabet op imod mig som rovgridske, brølende Løver.
14 Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.
Jeg er som Vand, der er udgydt, alle mine Knogler skilles, mit Hjerte er blevet som Voks, det smelter i Livet på mig;
15 Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.
min Gane er tør som et Potteskår til Gummerne klæber min Tunge, du lægger mig ned i Dødens Støv.
16 Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.
Thi Hunde står omkring mig, onde i Flok omringer mig, de har gennemboret mine Hænder og Fødder,
17 Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!
jeg kan tælle alle mine Ben; med Skadefryd ser de på mig.
18 Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.
Mine Klæder deler de mellem sig, om Kjortelen kaster de Lod.
19 Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!
Men du, o HERRE, vær ikke fjern, min Redning, il mig til Hjælp!
20 Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,
Udfri min Sjæl fra Sværdet, min eneste af Hundes Vold!
21 Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.
Frels mig fra Løvens Gab, fra Vildoksens Horn! Du har bønhørt mig.
22 İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:
Dit Navn vil jeg kundgøre for mine Brødre, prise dig midt i Forsamlingen:
23 «Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!
"I, som frygter HERREN, pris ham, ær ham; al Jakobs Æt, bæv for ham, al Israels Æt!
24 Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».
Thi han foragtede ikke, forsmåede ikke den armes Råb, skjulte ikke sit Åsyn for ham, men hørte, da han råbte til ham!"
25 Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.
Jeg vil synge din Pris i en stor Forsamling, indfri mine Løfter iblandt de fromme;
26 Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!
de ydmyge skal spise og mættes; hvo HERREN søger, skal prise ham; deres Hjerte leve for evigt!
27 Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.
Den vide Jord skal mærke sig det og omvende sig til HERREN, og alle Folkenes Slægter skal tilbede for hans Åsyn;
28 Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!
thi HERRENs er Riget, han er Folkenes Hersker.
29 Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.
De skal tilbede ham alene, alle Jordens mægtige; de skal bøje sig for hans Åsyn, alle, der nedsteg i Støvet og ikke holdt deres Sjæl i Live.
30 Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;
Ham skal Efterkommeme tjene; om HERREN skal tales til Slægten, der kommer;
31 Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.
de skal forkynde et Folk, der fødes, hans Retfærd. Thi han greb ind.