Zəbur 2

1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

¿Por qué se amotinan las gentes, y los pueblos piensan vanidad?

2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

Estarán los reyes de la tierra, y príncipes consultarán en uno contra Jehová, y contra su ungido, diciendo:

3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

Rompamos sus coyundas: y echemos de nosotros sus cuerdas.

4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

El que mora en los cielos se reirá: el Señor se burlará de ellos.

5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

Entonces hablará a ellos con su furor, y con su ira los conturbará.

6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

Y yo te establecí mi rey sobre Sión, el monte de mi santidad.

7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

Yo recitaré el decreto. Jehová me dijo: Mi hijo eres tú: yo te engendré hoy.

8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

Demándame, y yo daré las gentes por tu heredad, y por tu posesión los cabos de la tierra.

9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

Quebrantarlos has con vara de hierro: como vaso de ollero los desmenuzarás.

10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

Y ahora reyes entendéd: admitid consejo jueces de la tierra.

11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

Servíd a Jehová con temor: y alegráos con temblor.

12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!

Besád al hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino: cuando se encendiere un poco su furor, bienaventurados todos los que confían en él.